Jant telleri tekerlerin şeklini korumasını sağlayan kolonlar olarak düşünülebilir. Tekerlerin gücü tellerin, tekerin merkezine doğru çekilmesi ile oluşur. Jant teli oldukça incedir ve kolayca bükülebilir. Bununla birlikte bu teller her hangi bir aparatla çekildiğinde kolayca deforme olmaz. Jant tellerinin merkeze dogru çekilmesi tekerin mukavemetini sağlamaktadır.
Jant tellerinin göbeğe dik (radyal) değil, teğet (tanjant) biçiminde yerleştirilmesinin nedeni tekerleğin , göbekle jant arasındaki bağıl dönmeye karşı gösterdsiği dirençtir. Teller göbeğe dik olarak yerleştirilirse, pedallama kuvvetinin döndürme etkisiyle göbek janttan daha fazla dönme eğlimi gösterir. Diğer bir deyişle teller, göbeğe teğet duruma gelmeye çalışır; çünkü jant zeminle sürtünme halindedir ve bu nedenle dönmeye göbekten daha az yatkındır.
Tanjant telli tekerlek bu eğlimi baskılamak için geliştirilmiştir. Böyle bir tekerlekte teller çiftler halinde göbekten janta uzanır. Jant göbekten daha az dönme eğlimi gösterdigi için bu tekerlekte de her bir çifteki tellerden birinde gerilme artarken diğerinde azalır. Böylece tellerin yarısı biraz uzarken diğer yarısıda biraz kısalır. Bu durum bir deformasyona yol açar, ancak bu radyal telli tekerlektekinin %1’i kadardır.
Jant telleri nem, oksijen ve çamurun korozif etkisinde kalırken, tekerleğin dönüşü sırasında değişken tekrarlı yüklerden dolayı, yorulma kırılması tehlikesiyle karşı karşıyadır. Mukavemetli ve korozyona dirençli olması gereken jant telleri, genellikle paslanmaz çelik ya da kadmiyum veya çinko kaplanmış (galvanik korunmuş) karbon çeliklerinden yapılırlar. Paslanmaz çelik, karbon çeliğine göre çok daha yüksek korozyon direncine ancak daha düşük yorulma ve kırılma mukavemetine sahiptirler. Son yıllarda üretilen hafif bisikletlerde titanyum tellerde yaygın ollarak kullanılmaktadır.
Jant tellerinin göbeğe dik (radyal) değil, teğet (tanjant) biçiminde yerleştirilmesinin nedeni tekerleğin , göbekle jant arasındaki bağıl dönmeye karşı gösterdsiği dirençtir. Teller göbeğe dik olarak yerleştirilirse, pedallama kuvvetinin döndürme etkisiyle göbek janttan daha fazla dönme eğlimi gösterir. Diğer bir deyişle teller, göbeğe teğet duruma gelmeye çalışır; çünkü jant zeminle sürtünme halindedir ve bu nedenle dönmeye göbekten daha az yatkındır.
Tanjant telli tekerlek bu eğlimi baskılamak için geliştirilmiştir. Böyle bir tekerlekte teller çiftler halinde göbekten janta uzanır. Jant göbekten daha az dönme eğlimi gösterdigi için bu tekerlekte de her bir çifteki tellerden birinde gerilme artarken diğerinde azalır. Böylece tellerin yarısı biraz uzarken diğer yarısıda biraz kısalır. Bu durum bir deformasyona yol açar, ancak bu radyal telli tekerlektekinin %1’i kadardır.
Jant telleri nem, oksijen ve çamurun korozif etkisinde kalırken, tekerleğin dönüşü sırasında değişken tekrarlı yüklerden dolayı, yorulma kırılması tehlikesiyle karşı karşıyadır. Mukavemetli ve korozyona dirençli olması gereken jant telleri, genellikle paslanmaz çelik ya da kadmiyum veya çinko kaplanmış (galvanik korunmuş) karbon çeliklerinden yapılırlar. Paslanmaz çelik, karbon çeliğine göre çok daha yüksek korozyon direncine ancak daha düşük yorulma ve kırılma mukavemetine sahiptirler. Son yıllarda üretilen hafif bisikletlerde titanyum tellerde yaygın ollarak kullanılmaktadır.