Böylesi daha güzel oldu,
(link)
orjinali Sports Illustrated Issue date: June 20, 2005, p. 88. ve türkçesi ..
İyi bir baba olmaya çalışıyorum.Çocuklarıma yahni yaparım,cep telefonu mesajlarının parasını ödemek için geceleride çalışırım.Onları mayolu fotoğraf çekimlerine götürürüm ancak Dick Hoyt ile kıyaslanınca bir hiçim.
Engelli oğlu Rick’i 85 defa 26.2 mil’lik maratonda tekerlekli sandalyede ittirdi,sadece bununla kalmayıp botun içindeki oğlunu ip ile suda yüzerek 2.4 mil çekti ve aynı gün oğlunun ön tarafta oturduğu özel bir bisikletle tam 112 mil pedal çevirdi.
Dick ayrıca oğlunu kayağa götürdü,sırtındayken dağ tırmanışı yaptırlar birkeresindede ülkeyi boydan boya geçen bisiklet turuna katıldılar…şimdi oğlunuzu bovlinge götürmek biraz az geldi değilmi?
Peki Rick babası için ne yaptı?fazla değil,sadece hayatını kurtardı.Bu sevgi dolu hikaye 43 yıl önce Winchester,Mass’ta başladı.Rick doğum sırasındaki komplikasyondan dolayı beyin zararı gördü ve eklemli organlarını kullanamaz hale geldi.
Doktorlar Dick ve eşine’’hayatının sonuna kadar bir sebze gibi yaşayacak, onu bir enstitüye yatırın ’’dediklerinde Rick 9 aylıktı.
Ancak Dick ve eşi bunu kabullenmedi. Rick’in gözlerinin onları odadayken takip ettiğinin farkına vardılar. Rick 11 yaşındayken onunla iletişim kurabilbelerini sağlamak amacıyla onu Tufts üniversitesi mühendislik fakültesine götürdüler.Aldıkları cevap’’mümkün değil,beyninde herhangi bir hareket yok’’
Dick mühendislere,’’ona bir fıkra anlatın’’ dedi,anlattılar,Rick güldü.Farkına vardılarki aslında Rickin beynindebirçok şey olup bitiyordu. Kafasının yanı ile mouse’ı kontrol edebileceği bir bilgisayar düzeneği kurdular.Nihayet Rick iletişim kurabilecekti.İlk kelimeleri’’Go Bruins’’(lisesinin amerikan futbol takımına ithafen’’bastır fener’’ gibi).Lisedeki bir arkadaşı geçirdiği kaza sonucu felç olunca okuduğu okul arkadaşı adına bir hayır koşusu düzenledi.Rick babasına ‘’baba ,bende koşmak istiyorum’’ dedi.
Kendi deyimiyle’’besili domuz’’olan Dick bırakın 5 millik maraton boyunca oğlunu tekerlekli sandalyede itmeyi hayatınada 1 milden fazla koşmamıştı bile. Yinede denedi.’’o durumda engelli olan bendim,2 hafta boyunca kendime gelemedim’’ dedi
O gün Rick’in hayatını değiştirdi.Kullanabildiği bilgisayara’’ Baba,koştuğumuz zaman engelli değilmişim gibi hissettim’’ yazdı.
Bu cümle Dick’in hayatını değiştirdi.Elinden geldiğince o duyguyu tekrar Rick’e hissettirmeyi takıntı haline getirdi.1979 ‘da Boston maratonuna katılabilecek seviyeye gelirken göbeğinide sertleştirmişti.
‘’Asla olmaz’’,yarış hakemlerinin Dick’e söylediği sözdü.Baba ve oğul tek yarışmacı sınıfına giremezlerdi aynı zamanda sadece tekerlekli sandalyedekilerin de katıldığı katogoriyede uymuyorlardı.Birkaç sene Baba ve oğul ellerinde geldiği heryerde koştular.sonunda 1983 yılında Boston maratonuna katılabilmenin yolunu buldular.Öncesinde başka bir maratonda o kadar iyi derece yaptılarki Boston maratonu eleme derecesini rahatlıkla geçtiler.
Sonra biri’’Hey Dick,neden triatlonu denemiyorsun’’dedi.
Yüzme bilmeyen, en son bisiklete 6 yaşında binmiş ,kucağında ağırlığı 50 kg olan oğluyla triatlona katılmak?Yinede Dick denedi.
Bugüne kadar tam 212 triatlona katıldılar ve bitirdiler.bunların içinde Hawai’de yapılan 15 saat süren ‘’demir adam’’ (en zor triatlon yarışıdır)’da vardı.Düşünsenize 25 yaşında triatlonda yarışan aygır gibi bir sporcusunuz ve yanınızdan arkasındaki şişme botun içindeki engelli oğlunu ip ile çeken adam yüzerek sizi geçiyor!!!
Birisi’’Hey Dick,triatlonu neden tek başına denemiyorsun?’’diye sorduğu zaman,’’asla,ben bunu sadece Rick ile beraber yüzerken,koşarken ve pedal çeviriken onun yüzündeki o tebessüm için yapıyorum’’ der.
Bu sene Dick 65 Rick ise 43 yaşlarına bastılar.Ve baba oğul bu sene 24’üncü Boston maratonlarını bitirdiler.20.000’den fazla kişinin katıldığı yarışta dereceleri 5.083 idi.En iyi zamanları,2 saat 40 dakika (1992’de).Dünya rekorundan sadece 35 dk. Fazla.Bu tarz rekorlar hakkında bilginiz yoksa şunu söyleyelim dünya rekorunu elinde tutan adam bu rekoru kırarken,başka bir adamı tekerlekli sandalye ile itmiyordu.
‘’şüphe yokki benim babam yüzyılın babası’’yazdı Rick zorlukla kullanabildiği bilgisayar ekranına.
Bu beraberlikten Dick’te kendi payına düşeni aldı. 2 sene önce katıldıkları bir yarış esnasında Dick kalp krizi geçirdi. Yapılan muayenede ana damarlarından birinin %95 oranında tıkalı olduğu ve eğer bu şekilde yıllardır koşmayıp vücudunu şekle sokmamış olsaydı büyük ihtimalle 15 yıl önce çoktan ölmüş olacağı doktorlar tarafından söylendi.Bir bakıma Dick ve Rick birbirlerinin hayatlarını kurtarmışlardı.
Rick şu anda Boston’da kendi evinde yaşıyor ve evde bakıcı var. Dick,ordudan emekli oldu ve Holland,Mass’ta yaşıyor.Herzaman birlikte olmak için zaman buluyorlar.Ülke içinde birçokyerde konuşma’lara katılıyorlar ve herhafta sonu zor bir yarışı daha baba –oğul bitiryorlar,bu babalar günündede olmak üzere.
Babalar gününün gecesinde Rick babasını yemeğe götürür ve babasına asla satın alamayacağı bir hediye vermek ister.Bilgisayara şu satırları yazar’’en çok yapmak istediğim şey,bir kez olsun,babam sandalyeye otursun bu kez onu iten ben olayım’’
