Harika bir kadın, örnek olsun :)

Zorunlu İhtiyaçlar Dışında Hiç Para Harcamayarak Bir Yılda Servet Biriktiren Kadın. Bugün sizi çok farklı bir deneyim ve harika bir kadınla tanıştıracağız: Michelle McGagh. Michelle, ay başını zar zor getiren ve bütçesini bir türlü ayarlayamayan bir kadın. Üstelik ekonomi haberleri yazan bir gazeteci. Bir gün kafasına dank ediyor ve “Ben daha kendim yapmayı beceremezken insanlara finansal konularda nasıl tavsiye vereceğim?” diyor ve 1 sene sürecek bir deneye başlıyor. Deneyin meydan okuması şu: 1 sene boyunca zorunlu ihtiyaçlar dışında hiç para harcamamak ve 1 sene sonunda Michelle öyle bir para biriktiyor ki insan neden olmasın, neden ben de yapmayayım ki diye düşünüyor.



Şimdi Michelle’in hikayesini onun ağzından dinliyoruz.
“Eskiden sadece daha çok para harcayarak daha fazla mutlu olabileceğimi sanıyordum”



“Gerçekte ihtiyacım olmayan şeylere büyük paralar harcadığımı fark ettim: Barda geçirdiğim zamanlar, aldığım yeni ve güzel kıyafetler, dışarıda içtiğim kahveler... Gördüğüm her reklamın tuzağına düşüyor ve sadece daha çok para harcayarak daha fazla mutlu olabileceğimi sanıyordum. Sonra kazandığım paranın avucumdan kayıp gitmesinden çok sıkıldım ve sadece zorunlu ihtiyaçlar dışında para harcamamaya karar verdim.

Giderlerim:
– Konut kredisi, sağlık sigortası, aileme verdiğim maddi destek, hayır kurumlarına bağış, internet ve cep telefonu. Tüm bunlar bana ayda 2 bin dolardan daha aza mal oldu.
– Gerekli olan güzellik ürünleri (şampuan, diş macunu, deodorant gibi); temizlik ürünleri ve yemek yapmak için gerekli malzemeler. Kocamla ben bunlara harcayacağımız parayı haftada 35 dolar olarak belirledik.
Geride bıraktıklarım:
– Eğlence giderleri: Sinema, bar ve restoranlar, dışarıdan alınan yemekler, kahveciler, tatil seyahatleri ve süpermarketten alınan abur cuburlar.
– Spor salonu giderleri.
– Yeni kıyafetler, parfüm, makyaj malzemeleri, kuaför hizmetleri.
– Toplu taşıma giderleri (otobüs, metro biletleri ve taksi ücretleri).”
“Sadece evde kendi yaptığım yemekleri yedim. Önceden çok iyi yemek yaptığım söylenemezdi, şimdi ise oldukça iyiyim.”



“Her yere bisikletle gitmeye başladım. İşe, toplantılara hep bisikletle gidiyordum. Hatta şehir dışına seyahatlerimi bile bisikletle yapıyordum. Parkta piknik yapmaya başladım, tatile çadırla gidiyor, ücretsiz sergi ve konserleri kovalıyordum. Evde sadece kendi yaptığım yemekleri yedim ve çikolatadan bile uzak durdum. Sporumu da evde yapmaya başladım, zaten her gün bisiklet sürmek benim için büyük bir egzersiz haline gelmişti. Bu dönemde özellikle yiyeceklere en verimli şekilde para harcamayı öğrendim. Öğlen ve akşam yemeklerini önceden planlıyordum. Önceden çok iyi yemek yaptığım söylenemezdi, şimdi ise oldukça iyiyim. Kolay olduğunu söyleyemeceğim, özellikle hiç para harcamadan eski hayatımı yaşamaya çalıştığım o ilk aylar çok zordu. Ara sıra her şeyi bir kenara bırakıp kendimi bir alışveriş merkezinde kaybetmek, bir barda sarhoş olana kadar içmek ya da rüzgarlı bir günde bisiklet kullanmak yerine otobüse binmek istiyordum.”

“Bir şeyi çok iyi anladım: Her iyi vakit geçirmek istediğinizde cüzdanınızı çıkarmak zorunda değilsiniz”



“Birçok ücretsiz konser ve festivale gittim, gidebildiğim tüm parkları dolaştım, birçok sokak sporları etkinliğine katıldım ve şimdiye kadar gitmediğim kadar çok sergiye gittim. Bu deneyimin kötü yanları da oldu tabii. Yeni filmleri kaçırdım, arkadaşlarımla bir kafede buluşup oturmayı özledim. Kuaföre gitmediğim için saçlarım çığrından çıktı. Arkadaşlarımızın evine gittiğimizde elimiz boş gittiğimiz zamanlar çok oldu.”
“1 yıl içinde ise ilk başta imkansız gözüken şey gerçek oldu: 23 bin dolar biriktirdim ve ev kredimin bir kısmını ödedim”



“Bu nasıl bir mutluluktu, size anlatamam. Bundan önce bu yükü sırtımda 25 sene taşıyacağımı düşünüyordum, şimdi ise daha kısa sürede bunu başarabileceğimi biliyorum. İnsanlar bana en çok “Alışverişi çok özleyeceksin” demişlerdi. Ama öyle olmadı. Daha önce büyük paralar harcadığım şık elbiseleri aslında istemediğimin farkına vardım. Düzgün bir kot, biraz parfüm ve saç kesimi ihtiyacım olan tek şeymiş. Bir yıl süren bu deney sona erdiğinde ise alışveriş merkezlerine koşmadım. Bana bu süreçte destek olan aileme ve arkadaşlarıma birer bira ısmarladım ve dedemi görmek için İrlanda’ya uçak bileti aldım. Son bir yıldaki en büyük kazancım ise maceraya ve yeni insanlarla tanışmaya daha açık biri olmam oldu. Yeni olan her şeye kucak açmayı öğrendim. Ayrıca mutlu olmak için aslında ne kadar az şeye ihtiyacımız olduğunu…”

Büyük kadınsın, Michelle (aslında zor deil denemek lazım )

şahsen insanoğlu'nun sınırlarını tartışmaya dahi gerek duymam, istedikten sonra yapılamayacak şeylerin zaten insan üstü şeyler olduğunu meselenin aslında istemek ile harekete geçmek arasındaki ince çizgi olduğunu savunurum, bu teyzem kendisine geç kaldığı iyiliği yapmış... tebrikler

bu haber inatla kaç defadır foruma girmeye devam ediyor bende aynı inatla benim adamın fotosunu buraya koymaya devam edeceğim.


Para harcamamaya devam eden kadın 5 yıl sonra hayatımdan gayet memnunum dedi.

Bknz: Asgari ücretle geçinen aile

güzel bir hikayede gibi gözüksede türkiyede çoğu insan doğuştan böyle yaşamak zorunda ablayı türkiyeyede bekleriz şapkadan tavşan bekliyorum ondan

Valla zor olmasada istikrar ve azim gerektiren bi durım ama okurken insani bi anda gaza getirmiyo deil

geliri temel harcamalarının üstündeyse gayet yapılabilecek bir şey. ha bizim gelirimiz genellikle temel ihtiyaçlarımızın da altında kaldığı için insanlar tasarruf yerine haciz gibi zevkler tatmaya mahkum. buna da şükür.

konuyu farklı boyutlarda tartışmaktansa , savurganlığa dur demek olarak incelersek isabetli olur kanısındayım, yoksa zaten yurdum insanına hayat her gün survivor

@ozgur908 şimdi siz böyle diyince aklıma kemal sunalın filmi geldi kira benim maaşımdan yüksekse ev benden değerli diodu

Allah allah makina mühendisiyim.Ben de bu şekilde yaşıyorum yılda 3000 dolar biriktirsem öpüp başıma koyuyorum =) Türkiye'de büyük bir yüzde bu yaşama yakın yaşamakta fakat hiçbir birikim yapamamaktadır.Ya ülkecek işimiz yanlış yada ülke yanlış bilemedim şimdi

@Migel ahahaha siz yine 3000 dolar biriktirip öpüp alnınıza koyabiliyorsunuz ben 300 dolar biriktirsem sarılıp yatarım

Ben her ay -800 deyim

Parası olup pahalı bisiklet alana hayırlı olsun diyoruz, parası olup tasarruf edene de marifet mi bu diye tepki gösteriyoruz. Belli ki bu arkadaşın bir işi, düzenli bir geliri, hatta krediyle aldığı bir evi de var ve tipik bir metropol insanı olarak hayat tarzının aslında gereksiz masraflar barındırdığını ispatlamış. Aynı bizim @Ahmetgitar gibi, hatta Ahmet daha fazlasını yapıyor. Konuyu yoksulluk ve gelir dağılımı açısından değerlendireceksek, bisiklete tonla para dökenleri listenin başına koyalım lütfen.

Gerçekten ihtiyacınız olmayan şeylere harcadığınız parayı kenara koyduğunuzda ne kadar para biriktiğine kendiniz bile şaşırabilirsiniz. Zor zamanlarda hayat kurtaracak cinsten bir birikim elde edebilirsiniz.

Sigara icen arkadaslar icin soyluyorum bir ay icmeyin siz de biriktirsiniz denemesi bedava +metroya taksiye binmek yerine bisiklete binerek hem zamandan hemde temiz havadan faydalanirsiniz

@bsklt07

@Ahmet Bilge Kaan AKIN

Ne yani ciddi soyledim bisiklet surenlerin sigara ve alkol icmesine karsiyim ben madem sigara ve alkol kullanacaksiniz gidin arabada icin bi atasozu vardir bu ne perhiz bu ne lahana tursusu buda örnegi

Reklamcıların tuzağına düşmemek çok önemli...Aldığın bir eşyanın borcu bitmeden yenilemeyi düşünmek...Neyin başarısı acaba) Ortalama 70 yaş desek bir yıl denemeye değer...

@YASİN07 Helal olsun ne diyelim

@bsklt07

Hacı ne motoru? Bisiklet alsa daha iyi yapardı.

- Abi kalk yürü yürü gidiyoruz.
+ Nereye?
- Koblenz'e. Canyonu canlı görelim seçelim hemen siparişi geçelim bir an önce.

Bir de kendi arazisi olup ekip biçip sebze meyve yetiştirseymiş parayı 4 e katlarmış. Mesela her sene 1 cep telefonu değiştiren bir insan , telefona vereceği parayla altın alsa 10 sene sonra dehşet birikim yapar. Ben bu vakanın yeni farkına varıyorum. İki senede bir cep telefonu değişiyordum. Bu yıldan itibaren artık sıfır cep telefonu almayacağım. Değiştirmek zorunda kalırsam ikinci el temiz bir telefon alıp kullanacağım. Bizde mesela pazarda müthiş para gidiyor. Sebze meyve derken, ekmek parası aylık 400 tl. Bizde neler para götürüyor bu para götüren ürünleri kendimiz yetiştirebilir miyiz. Örnek vermek gerekirse ekmeksiz bir hayat sürülür mü ekmek yemezsek neler değişir hayatımızda ? Balkon çiftçiliği kendi maydonoz marulunu yetiştirmek ? Örnekler 2 kilo un alıp evde ekmek yapmak gibi çoğaltılabilir.