Görükle-Cumalıkızık-Saitabat-Görükle

Merhaba ben Ahmet 19 yaşındayım. Uludağ Üniversitesinde öğrenciyim.Çocukluktan beri forumu takip ediyorum.Sonunda benim de bir tur yazım olacak(kısa bir tur olsa da ).
Daha önce bir kaç tane daha küçük çaplı tur denemem oldu ama yazmadım.Ama bu benim için oldukça ilginç bir turdu yazmak istedim.
Fotoğraflar az ve çoğu net değil şimdiden kusura bakmayın.
Başlayalım

Tura aslında cumartesi çıkacaktım ama uyanamadım.Pazar sabah çıkayım dedim. Ama gece 2ye kadar uyuyamayınca gece 4.00 da yola çıktım.
Görükle (saat 4.15 civarı)

Kahvaltı yapmak için bir yere oturdum ve yağmur başladı.Durunca yola çıktım.Saat 4.45 civarıydı.
Yollar sakin,ıslak ve ıssız bir yandan iyi bir yandan kötü.



Saat 5.40 Osmangazideyim bunu görünce alıp eve götüresim geldi. Buradan sonra bir çay ocağında mola verdim güneş 7.00 da doğacak hava aydınlanmadan köy yoluna girmek istemedim iyi ki öyle yapmışım. Yolda arabalar az ama çok hızlı.Yüksek hızda 10 cm yanımdan geçen de oldu arabadan bana bakıp havlayan da. (Cidden havladı )



Saat 7.13 sanayi tarafından yola giriyorum(Yanlış tercih.).Az ilerledikten sonra ıslık ve köpek sesleri başlıyor.Bir yandan Uludağ'ın sisinden korkuyorum. Ama ilerliyorum ıslık seslerinin tekrarı artıyor.Hayattaki tecrübelerime göre ıslıklardan sonra hayırlı bir şey çıkmayacağını biliyorum. Biraz daha ilerliyorum biri Kebo Kebo diye bağırıyor.Ben ne olur olmaz diye çevreyi daha net gözlemliyorum ve yavaş yavaş ilerliyorum. Sonra bir adam gördüm böğürtlenlerin orada boş bira şişelerini çıkarmaya çalışıyor. Ben bu arkadaş orayı temizlemeye çalışıyor bağıran arkadaşta köpeklerle sabah koşusuna çıkmış diye yorumluyorum (Masumluğa bakar mısın?). Sonra işlerin biraz daha çetrefilli olduğu - Cumalıkızıka nereden gidebilirim? dememle anlaşılıyor. Bu Kebo diye bağırıp ıslık öttüren arkadaş gözcü, bira şişelerini çıkarmaya çalışan arkadaş oraya zula yapan bir torbacı kardeşimiz. Yolu tarif etti sağolsun. İkramda da bulundu, ikram geri çevrilmez ama bunu geri çevirmek zorunda kaldım.



Saat 7.30 ormanlık alan içerisinde taş yolda devam ediyorum.



Sonbaharı çok severim.Burada bir fotoğraf çekip devam edeyim dedim.Ve yağmur tekrar başladı.


Aynı ağaca sığındık. Ama yapraklar yerde her türlü ıslanıyorum. Durup ıslanmaktansa devam edip ıslanayım dedim.
Buradan 10m sonra yol asfalta çıkıyor. Cumalıkızık köprüsünden asfalttan devam ediyor yan taraftada taş yol var. Ben taş yoldan devam etmek istiyorum.



Buradan sağa dönerseniz çıkmaz sokak.Düz devam edip sağa dönerseniz çıkıyor ama yanlış köye.Düz gidip orman patikasından geçmek gerekiyormuş ama ben patikayı görmedim. Yiğitler köyüydü galiba oraya çıkıyorum sonra aynı yoldan geri dönüyorum. Ama iyi ki girmişim o yola çok güzel manzarası vardı.


Yiğitler köyüne giden yolda çekilmiş bir kare.Yol kum toprak karışımı ve ıslak olduğu için bisiklete binmedim yürüyerek devam ettim.


Saat 8.30 Uludağ korku salmaya devam ediyor. Artık köye gidip çay içmek istiyorum tek matara olduğu için termosa da su koydum. Hayatımın hatasıydı bence.


Asfalt yoldan devam edip. Köye ulaşıyorum.Saat 8.50 köylü yeni yeni uyanıyor.Dükkanlar yavaştan açılıyor.


Sonunda çay içilebilecek güzel bir yer buluyorum. Köylü daha yeni kendi kahvaltısını yapıyor. Hava soğuk ve yağmurlu olduğu için benden başka 5-6 kişi daha var gezmeye gelen.

Normalde bu kadar asık suratlı bir insan değilim.Arkadaşımdan aldığım yağmurluk su geçirdiği için baya bir ıslandım. Sağolsunlar soba yanıyordu. Biraz kuruyup bir kaç bardak çay içtikten sonra tekrar yola çıktım. Sokağa çıktığımda 100 kişilik bir kafile köye giriyordu. İyi ki sabah erkenden gelmişim. Kalabalık yerleri gezmeyi hiç sevmiyorum. Biraz bencilim gezdiğim yerleri sahipleniyorum da; özellikle güzelse.


Saat 10.00 gibi tekrar yola çıkıyorum.Önce Kestel'e oradan Saitabat'a yöneliyorum.


Saat 10.30 Erikli fabrikası ya da dağıtım merkezi tam bilgim yok.Uludağ göz korkutmaya devam ediyor.


Sisli havalarda jandarmanın kampçıları neden geri yolladığını burayı görünce anladım. Uçmak için güzel yerler var. Yolda arabalar aşırı hızlı.Anlamıyorum hafta sonu gezmeye gidiyorsun. Yerler ıslak, sis var. Neyin acelesi bu? Bu insanlar yüzünden yol hayvan ölüleriyle dolu; hem koku, hem görüntü, hem de vicdanım kahrediyor.Moralim bozuk tırmanıyorum.
Derekızık Köyü burayı gerçekten sevdim. Burada biraz dinlenip artık yiyecek bir şeyler alıyorum.Hafif atıştırıp, su içip yola devam ediyorum saat 11.00.Yolda alabalık satan bir yer var baya ucuz bence 5 Tl. Alıp eve götürmek istedim bir kaç tane ama eve ne zaman döneceğimi bilmediğimden cesaret edemedim.

Saat 11.30 sis ve yağmur arttı.Yoruldum ıslandım bahaneleriyle bisikletten inip yürüyerek devam ediyorum.

Saat 12.00 Saitabat Şelalesi yağmur daha da artınca hemen yandaki kafeye giriyorum. Bir kaç çay içip saat 12.30 da dönüşe geçiyorum.
Yokuştan aşağı inerken ilerde bir tane disk frenli bisikletim olması için dua ediyorum

Kestel'e indiğimde metroya binsem mi diye düşünüyorum.Ama zaten ıslanmışım ve metro kalabalık olur diye binmiyorum. Şehrin altyapısı bence zayıf.Yol kenarları komple suydu.
Saat 13.30 da otobüs ve minibüsteki insanların bu çocuk ne yapıyor bakışlarıyla Osmangaziye geliyorum.


Çocukken hep şu BP nin oyuncak tırlarından bir tane de benim olsun istemiştim.En son İzmir'de babamı ikna edip 150 tl yakıt aldırmıştım da elimizde tırlardan kalmadı demişlerdi.O günden beri BP ye sinirliyim. Ama bu sefer girmek zorunda kaldım. Çok yorulmuştum. Sağolsun çay ve çorba ısmarladılar. Geçmişteki hatalarını telafi ettiler.

Saat 16.00 da Bursanın Las Vegası Görükleye giriyorum. Duş alıp, yemek yeyip hemen yattım.Yeni uyandım yazıyı yazmaya başladım.

Aslında tur Görükle-Cumalıkızık-Saitabat-Alaçam-Görükle şeklinde olacaktı ama artık başka zamana.Toplamda 90 km yol oldu.Benim için yeterliydi.Hayatımdaki en heyecanlı ve dolu dolu turdu.

Turdan çıkarımlarım: Ekipmanların tam olsun, senin olsun, denenmiş olsun.

Sevgiler ve saygılar.