Piskiletci
Forum Bağımlısı
- Kayıt
- 20 Ağustos 2008
- Mesaj
- 2.855
- Tepki
- 2.578
- Bisiklet
- Corratec
Dört mum yavaşça yanıyordu.
Ortam çok sessizdi ve konuştukları
duyuluyordu.
İlki söze başlar:
”Ben barışım!"
Artık kimse benim yanık kalmamı
sağlamıyor, sanıyorum söneceğim. "
Alevi hızla azalır ve bütünüyle söner.
Ardından ikinci mum der ki:
”Ben inancım!"
Neredeyse herkes benim artık gerekli
olmadığımı düşünüyor
o nedenle daha fazla yanık kalmama hiç
gerek yok’’
Konuşmayı bitirdiği zaman, bir rüzgâr
hafifçe eser ve onu da söndürür.
Sıra üçüncü muma gelir:
” Ben sevgiyim!"
Yanık kalmak için artık gücüm kalmadı.
İnsanlar beni bir kenara bıraktı ve önemimi
anlamadı. Kendilerine en yakın olanları bile
sevmeyi unuttular "
Ve hiç zaman yitirmeden o da söner.
Ansızın...
Bir çocuk odaya girer ve üç mumun
yanmadığını görür
”Neden yanmıyorsunuz sizin sonuna kadar
yanmanız gerekir "
Bunu söylerken çocuk ağlamaya başlar.
Ardından dördüncü mum çocuğa doğru döner ve der ki:
”Korkma ben hala yanıkken diğer mumları
yeniden yakabiliriz
"BEN UMUDUM !’’
