şapkamı çıkarıp saygıyla eğiliyorum
inanamıyorum, tekrar tekrar bakıyorum
turun, doğanın, fotoğrafların harikalığı bir yana...
bir köyde, bir bayan öğretmen, öğrencileri ile birlikte bisiklet turuna çıkıyor
bir taraftan gayet doğal, ama diğer taraftan şaşırtıcı, çünkü alışılmadık
yüzlerce kez bravo
ayrıca teşekkürler, beni güzel hatıralara götürdüğünüz için
annem-babam öğretmendi.
öğrencileri gördükçe içim ısındı (bu ofis hayatı köreltiyor ruhumuzu, sıcak insan ilişkilerini unutuyoruz resmen)
4-5 yaşlarımda Uşak-Banaz'ın bir dağ köyünde idim. Ege'nin en yüksek dağı olan Murat Dağı'nın zirvesine yakın bir köy olan Yukarı Karacahisar. Bütün dağ köyleri böyle muhteşem tabi. Buz gibi coşkun pınarlar, yüksek ağaçlar, çiçekler, tertemiz bol oksijen... Ve ben başka yerlerde geçirdiğim sonraki yaşlarımdan daha az hatıraya sahipken, 4-5 yaşlarımı hiç unutamam.
umarım hiçbir şey sizi yıldırmaz ve biz o muhteşem doğayı, o çocukların ışıldayan gözlerini izlemeye devam ederiz.