Değerli forum üyeleri,
benim çin ilk gezim olması yanısıra, bisikletimi ilk defa sizlerle görüntüsel olarak paylaşma heyecanının da birlikte yaşadığı ilk gezimizi anlatmak isterim.
havanın güneşli olduğunu gören arkadaşım elif, donacağımızı hesaba katmadan sabahın ilk ışıkları ile bizi aradı. polonezköye gidelim mi? hele ki iyi anlayışlı dostum, ben kitap okurum, siz gezersiniz deyince elbette çoştum. Çünkü fulyanın yokuşlarından o denli bunalmıştım ki, fikir bu denli soğuk havaya rağmen kaçınılmaz geldi.
önce bisikletleri monte edip güzel bir kahvaltı ettik. ardında müthiç soğuk ile mücadelemiz ve keyfimiz bize eşlik etti...
önce bisiklet parçalama operasyonu;ginger fergus ve cobike
(link)
canım eşim azim ile uğraşıyor. maksat elifin arabaya bu 2 aleti sığdırmak
(link)
(link)
(link)
nihayet polonezköy ve artık bisikletleri tekrar eski haline sokabiliriz
(link)
derken köne bir evden çıkagelen şu meryem teyzeye lütfen bakın: biz şahsen ilk montajımız olduğu için arım saat muhabbet ettik, hatıra fotoları çektirdik. bir de ilk geldiğinden durumuzu çok hazin gördü herhalde ki, birşeye ihtiyacınız var mı diye sormuştu. ne olacak? bir gidon, bir sele
(link)
(link)
ve gezimiz başladı ...
(link)
(link)
hayvanat bahçesine indik ve biraz güldük
(link)
(link)
kimileri ile geyik muhabbeti de yaptık. çok yorulmamıştık ama mola hoş geldi.
(link)
gittiğimiz yer iniş ksıımları idi, hali ile kısmi hayvanat bahçesine gidince epeyce çekmişiz kendimizi. ancak dönüşteki hafif eğim bile beni mahvetmeye yetti. eşim ise şehriçi turlarından daha alışkın bir halde, kitap kurdu arkadaşımızın yanına gelip derin soluklar aldık.
umarım biraraya gelip daha nicelerini fotoğraflarız.bizim gezi bu kadar. şu an belirtilen şekilde fotoğrafları yüklememe rağmen bir hata oluşması olasılığına karşı ruhumu hazırlamayım. çünkü arkadaşım ile ya fotolar da böyle link adı şeklinde görünürse diye kopmaktayız
sevgiler...
benim çin ilk gezim olması yanısıra, bisikletimi ilk defa sizlerle görüntüsel olarak paylaşma heyecanının da birlikte yaşadığı ilk gezimizi anlatmak isterim.
havanın güneşli olduğunu gören arkadaşım elif, donacağımızı hesaba katmadan sabahın ilk ışıkları ile bizi aradı. polonezköye gidelim mi? hele ki iyi anlayışlı dostum, ben kitap okurum, siz gezersiniz deyince elbette çoştum. Çünkü fulyanın yokuşlarından o denli bunalmıştım ki, fikir bu denli soğuk havaya rağmen kaçınılmaz geldi.
önce bisikletleri monte edip güzel bir kahvaltı ettik. ardında müthiç soğuk ile mücadelemiz ve keyfimiz bize eşlik etti...
önce bisiklet parçalama operasyonu;ginger fergus ve cobike
(link)
canım eşim azim ile uğraşıyor. maksat elifin arabaya bu 2 aleti sığdırmak
(link)
(link)
(link)
nihayet polonezköy ve artık bisikletleri tekrar eski haline sokabiliriz
(link)
derken köne bir evden çıkagelen şu meryem teyzeye lütfen bakın
: biz şahsen ilk montajımız olduğu için arım saat muhabbet ettik, hatıra fotoları çektirdik. bir de ilk geldiğinden durumuzu çok hazin gördü herhalde ki, birşeye ihtiyacınız var mı diye sormuştu. ne olacak? bir gidon, bir sele (link)
(link)
ve gezimiz başladı ...
(link)
(link)
hayvanat bahçesine indik ve biraz güldük
(link)
(link)
kimileri ile geyik muhabbeti de yaptık. çok yorulmamıştık ama mola hoş geldi.
(link)
gittiğimiz yer iniş ksıımları idi, hali ile kısmi hayvanat bahçesine gidince epeyce çekmişiz kendimizi. ancak dönüşteki hafif eğim bile beni mahvetmeye yetti. eşim ise şehriçi turlarından daha alışkın bir halde, kitap kurdu arkadaşımızın yanına gelip derin soluklar aldık.
umarım biraraya gelip daha nicelerini fotoğraflarız.bizim gezi bu kadar. şu an belirtilen şekilde fotoğrafları yüklememe rağmen bir hata oluşması olasılığına karşı ruhumu hazırlamayım.
çünkü arkadaşım ile ya fotolar da böyle link adı şeklinde görünürse diye kopmaktayız sevgiler...
