Gece yarısı çıktık yola, (yol:185 km.) ve “Obruk” bir harika (1/2. bölüm)

OBRUĞA VARIŞ (ilk bölüm)

(Göl içindeki fotolar, esrarengiz mağaralar, mükemmel antik kervansaray ve sürpriz kuyu ise 2/2. bölümde. Benim foto makinasının aküsü Obruk'a varır varmaz bittiğinden turumuzun bundan sonraki kısımlarında dedenin makinası ile görüntü almaya devam ettik. Dedenin makinasındaki fotoları ise başka bir zaman (ilk fırsatta) ilgilileri ile buluşturacağım, inşallah..Bu arada kandilimiz mubarek olsun.)

Yarımgünübirlik gezi ( ekipte evli olanların eşleri belli saatte eve dönme mecburiyeti koyunca , yarım günde Obruk'a varıp dönmek için sabaha karşı karanlıkta yola çıkmak zorunda kaldık)

Süre: Pazar sabaha karşı 04:00-öğleden sonra 14:00, toplam:10 saat.(herşey dahil sistemiyle) tarih: (9 nisan 2006 pazar günü)
Yol: 185 km. (%90 soğuk asfalt, gerisi toprak) evden-eve, (gidiş-dönüş adrese teslim)


25 km. sonra ilk molamız(Sabah namazı vakti)*



şafak sökmeden hedefe yaklaşmak istiyoruz.. önde ekip arkadaşları*




Hepimiz şafak sökerken yolda(Bozdağlar vahşi hayatı koruma bölgesinde) bir “ceylan” gördük sanki.. Bu bölgede gerçekte yüzlerce yaban koyunu yaşıyor.. *


ve şafak sökmeye başladı.. vakit kaybetmemek için yolda hareket halindeyken görüntü alıyoruz*




Şafak vakti; Anadolu yolları, bitmez tükenmez, sakin, huzurlu...*




Obruk’a vardığımızda ortalık henüz aydınlanmıştı*



Yolda karşılaştığım sürünün çobanı kendisine iyice yaklaşınca bana sordu:*
-Şehir dururken ne ararsınız bu dağda bayırda?
Ben: Seni ve hayvanlarını görmeye geldik. Senin ve sürünün fotosunu çekebilirmiyim?.
Çoban: (cevabımın samimiyetinden şüphe ederek ve bu sebeple isteğimi canı gönülden reddederek.) yooh, olmaaz.
Ben: ikimiz beraber çekinsek?
Çoban: yooh didim ya, senlen gene olmaaz
Ben: Peki neyin fotosonu çekecem ben bu dağda bayırda? Deyip bir öneride bulundum.. ve çoban “ ahanda şimdi gabul, ağam” deyip gülerek, son teklifimi kabul etti.. Bakın çobanın, izin verdiği görüntü neydi? (bisiklet sevgisi söz konusu olunca kimse dayanamıyor galiba)




Ekip arkadaşlarımız (dede ve benden önce) Obruk kervansarayına varmışlardı:


"buzkıran" bana hitapla, “kervansarayın içinden çok hızlıgeçin sonra hiç fren yapmadan öbür ucundan down-hill yaparak çıkın”, deyince benim jeton düşmekte geç kalmadı, zira buzkıran downhill den pek hoşlanmazdı. Ve bu işte bir bit yeniği var gibiydi. Bakın arkdaşımın dediğini (aynen ama temkinlice) yaptıktan sonra karşıma çıkan manzara: *




İki arkadaşımın Konya’da işleri olunca(biri basketbol hakemi, diğeri triatloncu olan oğlunu havuz antrenmanına yetiştirecek) geri döndüler. Onlarla bu gezide hepberaber çekindiğimiz en son foto.
Dedeyle ben bu civarda kilometreler boyunca daha çoooook gezdik... devamı sonra (tabi istiyorsanız)


BİTTİ ( zannetmeyin )

Mahşerin 4 bisikletlisi gibi olmuşsunuz. Yada 4 bisikletörler gibi. Biriniz hepiniz, hepiniz biriniz için. Pedallarınıza sağlık.

devamını istiyoruz tabi kiellerinize sağlık.zaman ayırıp bu güzellikleri bizlerle paylaştığınız için çok teşekkürler..

süpersiniz yaa... gerçekten

harika manzaralar
teşekkürler; sizin de kandiliniz mübarek olsun..

Rampacı, günün mana ve önemini gerek çektiğin resimler gerekse yazılı metinler ile, çok güzel ifade etmişsin her şey için teşekkürler. İnşaallah bundan sonraki gezilerimizde de böyle güzellikler yaşarız.
Kandiliniz mubarek olsun.
dede

Sn. ironman.1 abim yine yapmissiniz yapacaginiziUstelik de 185km pedal cevirerek Sizinle ayni geziyi paylasmak isterdim fakat ayaklarinizin yerinde olmayi hic istemezdimDilekolay 185km!!!!!!! Bu guzel anlatim&paylasim icin size ayrica tesekkur ediyor veeeee fotograflara geciyorum :

Izninizle gunun en guzel fotografi kategorisinde tartismasiz birincimiiizzzz olarak 2.Fotografi ilan ediyorumGune gozlerini yeni acan muhtesem bir gokyuzu.. Ayrica fotografimizin alt kisminda gidonun da yer almasi, fotografin bir baska bisikletten cekildigini apacik ortaya seriyor: DOGA, SPOR, TAKIM CALISMASI ve DOSTLUGU butun samimiyetiyle simgeliyor.. Dostlugu da nereden anladin demeyin belli iste butun bisikletciler dipdipe gidiyor belli ki muhabbet koyu Zaten dostluk saglam olmasa da 185 km bitmek bilmez.. Bitse de bukadar dogal&guzel fotograflar ortaya cikmaz

Ve bu 3.fotograf ile benim aci bir animi deprestirmis bulundunuz sn. ironman.1 abim Daha onceki yazilarinizdan birinde butun safligimla bu ceylanla cekilmis fotografinizi sabirsizlikla beklemistim.. Sonuc: Husran, hayalkirikligi, yok yok saka saka SONUC: SAZANLIK olmustupPp Saka bir yana iyi de oldu. Oradaki sazanligim sonrasinda bu imza`ma kavusmami saglayan cumleyi yazmistiniz
(Bilmeyenler icin bir not duseyim, imzamdaki cumle ironman.1 abime aittir ) Bu arada bu ceylanla da samimiyetiniz git gide artmakta Her gezinizde ceylana ugramadan gecmemektesiniz Ileride evime bu tabeladan taktirdim diye konu acarsaniz hic sasmam dogrusu

4.fotografda ise `gozunuz cikmis` efendim Fakat bu bir olumsuzluk gibi algilanmasin sakin!!(Espri ) Fotografin nasil bir zahmet icinde cekildigini anlatmakta o goz Gayet de basarili ve hos olmus

6.Fotografda ise gozlerinizden bizlere kadar yansiyan dostluk ve mutluluk duygusunun muthis pozitif bir sekilde algilandigini da soylemeden gecsem haksizlik olurduNitekim soyledimBu fotografi fotograf yapan o iki insanin gozlerinden okunan DOSTUK duygulari olmus!!

Son olarak ise 7.Fotografa deginmek istiyoruumm. Dusunce&ambians olarak 10numara bir fotografMutluluktan (belki de ruzgardanp ) ucacak gibi duran, `kervansarayi fethetmis` 2insan, diger tarafta `super dostlar`&olmazsa olmaz bisikletimiz yer almisOldukca basarili

Yazdikca da yazasim geldi, gercekten de yazmayi cok seviyorumHele boyle basarili konular varken yazmak daha da zevkli hale geliyor

Nitekim (icinizden `nihayet` bitti diye de geciyor olabilir saklamayin ) yazimin sonuna gelmis bulunmaktayim Umarim cok uzatmamisimdir, fakat bukadar emege, dostluga, basarili fotograf cekimlerine de birkac cumle bir sey yazip gecmek olmazdi sahsimca

Bu guzel gezi icin ironman.1 abime tekrar tesekkur ediyor, butun forum sakinlerine saygilarimi sunuyorum

Tugberk

Geziniz ve fotoğraflar çok güzel. Grup zaten bi harika görünüyor. Darısı başıma. Sevgiler...

gercekten cok guzel bir gezi olmus. tebrikler mesut bey.

Öncelikle iltifatlarınıza ve esprilerinize teşekkürler.. Yazınızın tek kötü yönü kısa olmasıydı. Hatırlamayı kolaylaştırmak için, bazı resimleri minyatür olarak tekrarlayıp, lafı uzatmadan telekritik olayına girecem. Aslında,185 km.dostlarla birlikte pedallanınca inanın hiç sanıldığı kadar zor olmuyor.. yani işin sırrı bizim dizlerde değil demek istiyorum.. püf nokta: bisiklet seven dostlar bulmak..

1. sizin birincilik ödülüne layık gördüğünüz 1 numaralı resim benim için de çok anlamlı. Çünkü, önümde giden o üç insan uzun yol anlamında bensiz bisikletle hiçbir yere gitmezler (ama ben eskiden tek giderdim). Yani, ekipte uzun yol fikirleri genelde benim başımın altından çıktığı için sevabıyla günahıyla tüm sorumluluğun bana ait olduğunu düşünmüşümdür hep.. Bakın bana nasıl da güveniyorlar. Arkalarından bir numara çevirmeyeceğime ne kadar da emin gidiyorlar ve ha gayret pedal basıyorlar.. aslında o anda aniden dönüp evime gitmeye başlasam bu hızla anca 50 km. sonra durup yokluğumu farkederler. (tövbe, Allah korusun)

2 numaralı resimin benim için anlamı şu idi: gece saat 4 sularında hava öyle karanlıktıki ilk mola yerine kadar ve sonraki 60 km. boyunca yolda hep ben öndeydim ve ekibe liderlik ediyordum(zamanlama ve hız ayarlaması genelde bana aittir) ama gerekli cesareti de onlardan alıyordum. karanlıkta birbirimize sokulmamız da bundan... duygusal atmosferi bozmadan geçelim üç numaralı resme..

3. resmin orjinalinde aslında yüzüm tüm idi. Ben sonradan yarısını kestim. Niye mi? (sakal traşı olurken değil tabii) Arkadaşlarımla aramda hak geçmesin diye.. (ne hakkı olduğunu ben de bilemiyorum ama önemli olan haksızlık olmasın)

4. resim benim için en anlamlısı. Bu resim bana kutsal bir cümleyi anımsatıyor: “Emrolunduğun gibi dosdoğru ol !” (Söz konusu olan, sıradan bir yol bile olsa, doğruluk ne kadar düzgün görünüyor değil mi?)

5. resimdeki koyunları canlı canlı ceylanların yerine kabul buyrun Tugberk Bey... ve şu sazan lafını unutalım artık. Tekrar özür dilerim.. bakın benim bisikletin kuyruğu ile ceylan(pardon koyun)ların ki ne kadar benzeşiyor değil mi? (benzerlik bulmaktaki maksadım sazan konusunu biraz dağıtmak)

6. resim.. inşallah bir gün bu levhayı deviren biz olmayız.. kökü de biraz sallanıyor artık.. (valla biz yapmadık, zaten öyleymiş dermişiz)

7. resimde ise aslında 3 kişiyiz.. Dede, ben ve bizim gülümsediğimiz bisikletforum.com severleri...

en kısa zamanda OBRUK GÖLÜ 2. Bölüm fotolarında buluşmak üzere..

Bu maceranın devamı ile ilgilenenler için "ikinci ve son bölümün linki" aşağıdaki gibidir.
(link)
saygı ve sevgilerimizle...

not: teknik zorunluluktan dolayı konuyu ikiye bölmek durumunda kaldığımız için kusura bakılmasın, lütfen...

harikasınız zizlerin arasında anadolu toprakların da yol almak isterdim uzun ince bir yoldayım gidiyorum gündüz gece

zaten siz ve sizin gibiler hep bizim aramızdasınız.. biz de sizin olduğunuz yerdeyiz.. nerde bir pedal çevrilse tüm bisikletçilerin kalbi orda değilmidir zaten..
teşekkürler..