Haluk Eke
Daimi Üye
- Kayıt
- 19 Şubat 2014
- Mesaj
- 338
- Tepki
- 1.300
- Yaş
- 74
- Şehir
- Muğla/Datça
- İsim
- Haluk Eke
- Başlangıç
- 1956—57
- Bisiklet
- Specialized
Onu gördüğümde kendisine haksızlık edildiğini düşündüm ve neredeyse hurda fiyatına satın aldım:
(link)
(link)
Önce, sadece kadro ve maşasını kullanırım diye aklımdan geçmişti. Ancak ilk üstünkörü temizlik sırasında donanımına biraz daha yakından bakınca gidonunun italyan Italmanubri (şimdilerde ITM markası ile satılıyor), frenlerin de fransız Mafac olduğunu farkettim. Ön tekerleğin kontrpedal dişli ile donatılmış olması tabi karikatürsel bir görüntü de sağlıyordu ona.
Zangır zangır sallanan orta göbek milini ancak aynayı spiralle keserek ve uzun pas sökme çalışmalarından sonra açabildim. Kadronun italyan menşei olduğu, orta göbeğin vidalama yönünü test ettiğimde doğrulandı. Eski italyan ve fransız bisikletlerinde orta göbek her iki tarafta da sağa çevrilerek vidalanıyor çünkü. Ama bunun hangi yıllara kadar böyle olduğunu kesin bilmediğim için, yine de açma sırasında çok nazik davranmak zorunda kaldım yatak ve sabitleme vidlarına.
İlginç olan nokta, orta göbek, furş takımı, frenler, gidon eski kararmış görüntülerine rağmen son derece sağlam durumdaydı. Hatta buna daha ilerki yaşlarında geçirdiği tamirler sırasında sahip olduğu Saiguan marka ön ve arka aktarıcıları da dahil etmem gerekir. Ufak tefek eklemelerle hepsi de çalışır duruma geldi zaten. Kadro'da seri numarası ve S60 olarak vurulmuş bir koddan başka hiçbir iz olmadığı için yapımcısı hakkında hiç bir iz bulamadım. Bir de benzerine hiç rastlamadığım bir şekilde sele kelepçesinin vidası arka tarafta değil ön taraftaydı.
Kadronun arka göbek aralığını 1 cm kadar genişletmek ve maşanın bir bacağındaki hafif eğriliği gidermek dışında pek bir doğrultma işi çıkmadı. Ancak paslı ve/ya da kararmış donanımın temizlenme ve polisajı ile uzun uzun uğraştım. O ufak vida ve somunları temizlemek her ne kadar ömür törpüsü gibi gözükse de, elde ettiğiniz sonuç iyiyse size yorgunluğunuzu unutturuyor çoğu zaman. Matkap ile kullanılan döner zımparalar ve el motoru ile kullandığım dremel tel fırçalar ile hedeflediğim asgari sonuçlara ulaştım diyebilirim. Aynı zamanda eski fotoğraf makinelerini restore eden bir kişi olarak, sabırlılık, kendimi düşünce olarak ikna edene kadar bir vida bile söküp takmama alışkanlığım burada da epey işime yaradı. Bu tür eski ürünler üzerinde çalışırken, eğer yenileme yapmayıp eskiyi korumak istiyorsanız, yorgun malzemelere çok nazik davranmak zorunda kalıyorsunuz.
Çok önemli malzeme giderim olmadı. Çin şimanosu Saiguan'ların sağlamlığından çok memnunun. Yenisini almama rağmen yine eskilerini taktım. Önemli olan aldığımdaki donanımı sağlamlık ve ağır olmama kriterlerini sağladıkları sürece kullanmak. Hiçbir zaman marka taraftarı olmadım. Aşağıda görülen durmuyla yaşlı İtalyan, pedalsız ve yatay fren kolları olmadan 10,75 kilo. Yaşına göre iyi diyebilirim.
Şu anda test aşamasında olduğu için çıplak metal haliyle monte ettim. Havanın neminden korunmak için 2-3 günde bir gazyağı ve wd40 ile siliniyor.:rolleyes:
Siteden Burçak Erbil arkadaşımızın, oksijen kaynağına zorunlu olmadıkça başvurmamam konusundaki uyarısını uyarak, tüm kaynak malzemelerim hazır olmasına rağmen, sadece oksijen tüpünü eksik olarak bekletiyorum.
Kendisine ilgisinden ve özel mesajlarıma hemen dönüşünden dolayı çok teşekkür ediyorum.
(link)
(link)
(link)
Sadece fren tellerini kırmızı kullanarak biraz renk katmak istedim, o kadarını da hakediyor bence.
(link)
ve piyasa ağzıyla Çin Şimanosu:
(link)
Bu da hakiki Shimano, ama hesaplı:
(link)
Gidondaki amblem ile havasını atıyor kibar İtalyan
(link)
Arka askı halkası Tektro marka olarak biraz şimşir tarak gibi durdu, ama yakında klasik, basit bir parça ile yer değiştirecek
(link)
Dilerim resimler doğru yüklenmiştir.
(link)
(link)
Önce, sadece kadro ve maşasını kullanırım diye aklımdan geçmişti. Ancak ilk üstünkörü temizlik sırasında donanımına biraz daha yakından bakınca gidonunun italyan Italmanubri (şimdilerde ITM markası ile satılıyor), frenlerin de fransız Mafac olduğunu farkettim. Ön tekerleğin kontrpedal dişli ile donatılmış olması tabi karikatürsel bir görüntü de sağlıyordu ona.
Zangır zangır sallanan orta göbek milini ancak aynayı spiralle keserek ve uzun pas sökme çalışmalarından sonra açabildim. Kadronun italyan menşei olduğu, orta göbeğin vidalama yönünü test ettiğimde doğrulandı. Eski italyan ve fransız bisikletlerinde orta göbek her iki tarafta da sağa çevrilerek vidalanıyor çünkü. Ama bunun hangi yıllara kadar böyle olduğunu kesin bilmediğim için, yine de açma sırasında çok nazik davranmak zorunda kaldım yatak ve sabitleme vidlarına.
İlginç olan nokta, orta göbek, furş takımı, frenler, gidon eski kararmış görüntülerine rağmen son derece sağlam durumdaydı. Hatta buna daha ilerki yaşlarında geçirdiği tamirler sırasında sahip olduğu Saiguan marka ön ve arka aktarıcıları da dahil etmem gerekir. Ufak tefek eklemelerle hepsi de çalışır duruma geldi zaten. Kadro'da seri numarası ve S60 olarak vurulmuş bir koddan başka hiçbir iz olmadığı için yapımcısı hakkında hiç bir iz bulamadım. Bir de benzerine hiç rastlamadığım bir şekilde sele kelepçesinin vidası arka tarafta değil ön taraftaydı.
Kadronun arka göbek aralığını 1 cm kadar genişletmek ve maşanın bir bacağındaki hafif eğriliği gidermek dışında pek bir doğrultma işi çıkmadı. Ancak paslı ve/ya da kararmış donanımın temizlenme ve polisajı ile uzun uzun uğraştım. O ufak vida ve somunları temizlemek her ne kadar ömür törpüsü gibi gözükse de, elde ettiğiniz sonuç iyiyse size yorgunluğunuzu unutturuyor çoğu zaman. Matkap ile kullanılan döner zımparalar ve el motoru ile kullandığım dremel tel fırçalar ile hedeflediğim asgari sonuçlara ulaştım diyebilirim. Aynı zamanda eski fotoğraf makinelerini restore eden bir kişi olarak, sabırlılık, kendimi düşünce olarak ikna edene kadar bir vida bile söküp takmama alışkanlığım burada da epey işime yaradı. Bu tür eski ürünler üzerinde çalışırken, eğer yenileme yapmayıp eskiyi korumak istiyorsanız, yorgun malzemelere çok nazik davranmak zorunda kalıyorsunuz.
Çok önemli malzeme giderim olmadı. Çin şimanosu Saiguan'ların sağlamlığından çok memnunun. Yenisini almama rağmen yine eskilerini taktım. Önemli olan aldığımdaki donanımı sağlamlık ve ağır olmama kriterlerini sağladıkları sürece kullanmak. Hiçbir zaman marka taraftarı olmadım. Aşağıda görülen durmuyla yaşlı İtalyan, pedalsız ve yatay fren kolları olmadan 10,75 kilo. Yaşına göre iyi diyebilirim.
Şu anda test aşamasında olduğu için çıplak metal haliyle monte ettim. Havanın neminden korunmak için 2-3 günde bir gazyağı ve wd40 ile siliniyor.:rolleyes:
Siteden Burçak Erbil arkadaşımızın, oksijen kaynağına zorunlu olmadıkça başvurmamam konusundaki uyarısını uyarak, tüm kaynak malzemelerim hazır olmasına rağmen, sadece oksijen tüpünü eksik olarak bekletiyorum.
Kendisine ilgisinden ve özel mesajlarıma hemen dönüşünden dolayı çok teşekkür ediyorum.(link)
(link)
(link)
Sadece fren tellerini kırmızı kullanarak biraz renk katmak istedim, o kadarını da hakediyor bence.
(link)
ve piyasa ağzıyla Çin Şimanosu:
(link)
Bu da hakiki Shimano, ama hesaplı:
(link)
Gidondaki amblem ile havasını atıyor kibar İtalyan
(link)
Arka askı halkası Tektro marka olarak biraz şimşir tarak gibi durdu, ama yakında klasik, basit bir parça ile yer değiştirecek
(link)
Dilerim resimler doğru yüklenmiştir.
