Ben de yazayım da belki örnek olur.
Nisan 30'dan beri gıda dışı tek harcamam lastiğe çivi girmesi sonucu bir iç lastik almaktı. Beş ay bitti ve ben bu yılı hiçbir şey almadan tamamlamaya karar verdim.
Tüketim Karşıtı Çevreciler Platformu'nda yazdım birkaç kez ama yeni örneklerle devam edeyim:
Daha çok bisiklet kullanmak, araba sürmemek bana bu yıl 3000TL kazandıracak (Eylül ayı bisiklet sürüşüm 800km neredeyse.
Kıyafet ayakkabı almıyorum (en az 1500 TL cebimde kalacak)
Telefon almayacağım (alsam da iphone almazdım, 1000 TL cepte)
Dışarıda yemek yemiyorum, içmiyorum (1500 TL cepte)
Otel tatili yapmıyorum bu yıl (3000 lira)
Kitap ve film alışverişi çok yapardım, bu yıl değiş tokuş işine girdim (1500 lira cepte)
Lüks gıda harcaması yapmıyorum (Jacobs yerine Migros kahve, Golden elma yerine Amasya elması, Brezilya yerine Akçaabat muzu (yıllık 1000 TL)
12500 Lira cepte kalacak.
Peki neden?
Kendime daha fazla vakit ayıracağım ayırıyorum. Artık saat kurmadan yatıyorum. Hırsız patronumun hukuk dışı isteğine tüm çalışanlar boyun eğerken ben "bu yapılan ahlaka da hukuka da sığmaz" diyebiliyorum. Çünkü mütevazi yaşayamamak, borçlu olmak köleliği kabul etmek demektir.
Şu an ayda 500 lira ile geçiniyorum. Fatura, aidat, ısınma, gıda hepsi içinde.
Dışarıda oturup 10 liraya kahve, 8 liraya tatlıya vermektense 4.25 liraya alıp 100 bardak içtiğim migros kahve ve 25 kuruşa a101'den aldığım kekspır kekini yiyorum. Hem de huzur içerisinde. Sonra çıkıp bisikletle tur atıyorum. Ailemi görüyorum. Tatile çıkmak,bisiklet turu yapmak için belirli bir zamanın gelmesini beklemiyorum.
İstediğim kadar yazıyorum, istediğim kadar kitap okuyorum. Sabah beşte Bach çalabiliyorum. Zihnimin hergün daha da boşalıp hava aldığını hissediyorum. Üzerimde yük yok. Gece 2'de film izleyebilirim. Sabah kahvaltımı kedilerle yapabilirim.
Diyebilirsiniz ki, işsiz kalmışsın, mal gibi yaşıyor, edebiyat parçalıyorsun. Öyle değil dostlarım. Bu hayata kendimi uyarladıktan sonra bana yapılan çok garantili üç tane iş teklifini geri çevirdim. Neden çalışmam gerekiyor ki? Cebime girecek 12500 TL'yi geri harcayabilmek için mi? Starbuck kahvesi, iphone telefonu ya da okuyabileceğimin üç katı daha alacağım kitaplar için mi? İşe giderken alacağım benzin ya da işe giderken giyeceğim kıyafet için mi çalışacağım? Özel öğrencilerim artı okulum varken çok kazanıyordum ama param olmuyordu. Yorgunluk ve stres de cabası. Artık daha az kazanıyorum ama para artıyor. Çünkü zorunlu alışveriş dışında harcama yapmıyorum. Çevrecilik mutlu ediyor. Artık torba kullanmıyorum. Domatesi taneyle alıyorum, yumurtayı çiftlikten alacak kadar vaktim var. Gidip tazesini daha ucuza alıyorum. Terliklerimin kenarı açılmış. On liraya yenisini almak yerine on liraya yaptırma yoluna gideceğim. Çünkü terlik üretimi karbon emisyonu demek.
Yüzbinlerce böyle örnek. Çoğu huzur ve keyfe dair.
Tüketmemek özgürlüktür.
@BF Okuru bizim malum başlıkta geçen iki kişi başlığı okuyup telefon almaktan vazgeçti. Bir arkadaş kredi kartını kırdı. Herkes huzurlu.
Dövüş kulübü kuracağız yakında