Uzun süreli bisiklet sürmek: iyi mi yapıyoruz kötü mü?

Ya beyler hurma deyince şimdi aklıma geldi Arap ülkelerinde yetişen lifli ve mübarek bir meyve,olgunlasip toplama zamanı geldiğinde aklıma şu soru geldi
Çoğu yerde tuvaletlerin bile olmadı bu yerlerde acaba diyorum bi elle toplanan hurmalar ne kadar hijyenik,yani adam sıkıstıgında tuvaletini arazide bir yerde yapıp tekrar toplama işini yaptığındaki
Temizlik derecesi nedir.bizlerde bunu yerken yıkamadan yenen bir meyve olduğundan böyle düşündüm..
Yoksa fazla irdelemismi oldum.

Gecen hafta doktora gitmistim. Konu bisikletten acildi. Canan Hoca'nin bahsettigi konudan doktor da bahsetti.
Aerobik enerji uretiminde sorun olmadigini ancak anaerobige gecildigi zaman, uzun sureli zorlanmalar vucutta(kalp-damar yapisinda) hasar birakabilirmis.
Dayaniklilik sinirlarini iyi belirleyerek anaerobik solunumda kendimi cok zorlamami tavsiye etti. Yapabiliyorum diye, yapmak zorunda degilmisim.

biraz abartmışım : sol dizde sıvı kaybı ve menuskuste yırtık. tam dolu 40 lıtre ıle gunde yerı geldıgınde 165km falandı bi ara. yapmayın..

Takip

@Kudret Kurtcebe

bunu herkes izlemeli.. sadece forumdakileri kastetmiyorum, bunu izleyenlerin çevresindeki arkadaşlarıyla da paylaşması lazım bu belgeseli..

(fastfood olarak sadece SUBWAY den yiyorum, dışarıda yenebilecek en sağlıklı alternatif bana göre)

günde en fazla 4-5 saatlik sürüş yapmak yeterli bence. fazlası bir yarar sağlar mı? bence sağlamaz

antrenman yapa yapa kaslar alışıyo o tempoya. antrenmanın saatini artırmadan şiddetini artırmak daha doğru bence

İşleyen demir ışıldar.
Çok net bir Ata sözü.
Sporun yan etkilerinin içinde olumsuz olan hiç bir şey yok.
Bisiklet, yüzme, yürüyüş, ağılık, jimlastik hafif koşu gibi sporlar günlük hayata destek.
İşi spor olmayan spordan karın doyurmayanların hafif orta sakatlanmadan kaçınır vaziyette spor yapmaları iyidir.
Koşma gibi eklem yıpratıcı sporlar dünya ya Nike, Adidas gibi markalarla standart bir yaşam biçimi gibi gösteriliyor ama koşmak çok yıpratır.

Kalbi büyüyen, çöken vs hastalıklar sakatlıklar yaşayan sporcular genelde Pro düzeyde ağır takviyeler ile yüklenen vücütlar çöker yada krizler geçirir.
Günlük yetecek kadar çalışmak yeterlidir. Hatta hafta sonu çıkıp 100 km pAtlatmak yerine haftada 50+50 yapmak hatta hergün 25 yapıp her gün egzersiz yapmak daha yararlıdır.
İnsan vücudu hayatta kalama makinesidir adaptasyon için yaşar.
Her duruma her extreme duruma uyum sağlar. 100 derken 200 derken günde 500km bile yapılır. Ama amacın dışına çıkmamak vücudu yormamak çok mantıklı.

Dünya Sağlık Örgütü der ki :Biyo -Psiko-Sosyal açıdan tam bir iyilik halidir sağlıklı olmak...

Sağlığı son zamanlarda yapıldığı gibi bu kadar bedensel verilere indirgemek sorgulanmalıdır...

Bireysel olarak ruh ve zihin sağlığınız,toplumsal bağ ve iletişiminiz,tutum ve davranışlarınız evrensel ölçülerde normal mi?

Yoksa peadal basmak başka parametreleri gölgeliyor mu?Hep kas,watt,cadance,kilo,beden indeksine mi takılıyoruz?

Bize sunulan biricik yaşamı mümkün olan tüm açılardan değerlendiririp öyle yorum yapalım.

Herkes kendinin doktoru,öğretmeni,bilgesi bazende palyaçosu olmalı.

Aşırı duyarlılığın sonu çok fenadır,Ya Akıl hastanesi ya cezaevi yada münzevi bir yaşam..

Yaşamın ilizyonlarına aldanmayalım,kısacık bir ömrümüz var.

Kendimizle yarışalım,hayatımız başkalarının değil bizim eserimizdir,sahip çıkalım.

Burada herkesin daha iyi ve kalıcı bir sağlık kaygısı olduğu aşikar.Bisiklet kültürü giderek ince bir paradigma haline gelmeli,spordan yola çıkarak birçok alan ile bağ kurmalıyız,dünyada örnekleri olduğu üzere..

Unutmayalım ki ; beden-ruh-toplum üçlüsü içinde dengeyi yakalayamayan kişiler tam olarak sağlıklı değildir.Ve bu üç temel parçanın her biri en az diğerleri kadar önemlidir..

Esenlikler dilerim..

@cazci
Evet hocam genelimizde sağlık kaygısı var ve bu pskolojik olarak bizi içten içe rahatsız edip duruyor.
Kaygım Allah ömür verirse ileriki yaşlarda sağlık açısından çevremdekilere ayak bağı olmamak.Bu düşüncelerede iten sebep 'sporcu' kimlikleriyle ileriki yaşlarda çöküş yaşayan yürüyemez hale gelen kimselerdir.Ama incelersek bu sporcular sınırları zorlamamanın yanında farklı kimyasal içeriklerle kendileri ve bağlı bulundukları kurum tarafından verim arttırma adında işlemlere yıllarca maruz kalıyorlar ve sağlık sorunları çok fazla oluyor.
Bugün avm lerde bile bidonlarla sporcu besinleri satılıyor yani kimyasal zehir..

takipteyim konuyu çok yararlı bilgiler veriliyor

@Candan Biberci @cazci
Beşiktaş ta ara mahallede oturuyorum.
Oturanlar fakir çünkü gelirinin büyük bölümünü kiraya veriyor. Kira varmeyenler 60 yaş sınırında ve mahalleye gcn açıldı tabi bir sürü başka markada olan karışık bir bayi. Yani çok basit, sıradan bir spor yapan profili varken üst düzey spor kimyasallarını kapının önünde bulmak biraz tuhaf.
Nike, Adidas gibi markalar 10 yıldır fitlik ve spor çok önemli hatta işinizden ve çocuğunuzdan daha önemli bir konumda mutlaka profesyonel gibi yapılmalı ve bir ev kadınından beklenmeyen bir performans la herkesi şaşırmalısınız. Yine son 5 yılda 1-2 ay içinde süper süprizli bir şekilde 20 -30 kilo verip değişmek çok moda oldu. Yani tüm bunları biraz Show business marifeti gibi sunuyorlar.
Şirketteki satınalma müdürünün bisikletle hafta sonları 150-200 km yaptığını öğrenmek tabiki hayret verici. Tüm gün kıravat içinde takılan biri tutup taytlar içinde örmek ilgi çekici ama bu sürekli standart bir star hayatı çok sürdürülebilir değil.
Ben çok uzun kullanmıyorum 70 km ler iyi bir antrenman oluyor ama bu sene daha uzunları deneyeceğim. Uzun kullanmak sadece sporlada ilgili değil biraz gezme ile ilgili.

Kendini dinleyerek kapasiteni gerektiği kadar zorlayarak spor yapmak en doğrusu. O gün çıkmak istemiyorsan çıkma yada dönmek istiyorsan dön daha ilerlemeden.
Tüm yaptıkların ne takım, ne sponsor hepsi kendine.
Bukadar sigara içki ve bilimum madde tüketen bir toplum olarak mutsuz olmanın tesadüfi bir durumu yok.
Spor yapan ve gerçekten kendi hisleri ile bağlantılı olan bir toplumu mutsuz etmeye kimsenin gücü yetmiyor. Bakınız Küba- ABD ikilisine.

@Candan Biberci Kardeşim...Sporcu bir aileden geliyorum. Ülkemizin yüz kızartıcı spor kültürü içinde doğruları göstermek ne kadar zor olsa da gençleri bilinçlendirmek zorundayız.

İnsanımız medyatik olmayan konulara itibar etmiyor ne yazık ki.

Spor Akademisi yada Beden Eğitimi Bölümlerinde dahi kuramsal dersler üstünkörü geçiştiriliyor.

Spor Etiği,Fair Play,Anti Doping,Sporcu(Aslında sonuçta hepimiz gibi bir insan) sağlığı v.b. konular önemsenmiyor.

Aynı eğitim sistemimizin notlara göre sıraladığı başarı anlayışı gibi sporu da :kazanmak-skor-kürsüye çıkmak gibi orta zeka bir yaklaşımla algılıyoruz.

Ülkenin amatör sporcularında homojen bir dağılım olmazsa,branşlarda okul çağından itibaren kültür kazanılmazsa,sporcuya eğitim bursu verilmeyip hem spor hem ders çalışma çıkmazı sürerse,müsabık sporculara cahil antrenörler verilip yasaklı madde dayatılırsa....Bu böyle gidiyor ne yazık ki...

Rahmetli Babam,Milli Formayı giymiş bir sporcuydu. Aktif sporu bıraktıktan sonra bir dönem teknik-antrene süreçlerinde görev aldı.Giderek daha atıl bir yaşam,her yere araba ile gitmeler,can boğazdan gelsin deyip düzensiz beslenme ve kilo almalar..Haliyle kötü bir çeşit değişim yaşadı. Maalesef eski sporcuların bir kısmında görülen "Bana bir şey olmaz" mantığıyla hiç bir test yada tahlil yaptırmadı ve 51 yaşında aramızdan ayrıldı.

İnsan kendi yaşamına bakış açısını acı-tatlı deneyimler ile oluşturuyor.Bizler de naçizane" bir denizyıldızını bile yaşatsak" kar sayan bir terbiyeden geliyoruz.

Yaş ve limitlerimize göre ömür boyu spor yapmayı,sağlıklı bir yaşam-sağlıklı toplum olma yolunda önemsiyorum.

Doğu kültürleri hep birbirini yedi(yedirildi) tarih boyunca.Başımızı kaldırıp dünyaya bakıp serinkanlı ve sabırlı bir çizgi ile bu genç nüfusu geleceğe hazırlamalıyız.Yoksa Türkiye Cumhuriyeti 100. yılında bile hala kaçıp gidemeyenlerin mecburiyetten yaşadığı cinnet vatan olmaya devam edecek...

Bakın herşeyin fazlası zarar suyu bile fazla içsek böbreklere zarar herşeyi tadında yapmak,mevsiminde beslenmek mümkünse sağlam uyumak çok önemli.gerisi teferruat.

Sporu yaşama entegre edip sporla yaşamayı başarabilirsek bunun yanında da iyi ve dengeli beslenirsek zararı olmayacağı gibi bir çok faydasını da göreceğimizi düşünüyorum. Çok uzun süreli bisiklet sürmek ve bunu sürekli yapmak ise ne kadar iyi beslenirseniz beslenin vücutta yıkıma yol açar. Kanımca abartamamakta fayda var.

günümüz türkiyesinde çalışan nüfusa baktığınızda kaçta kaçı,hafta sonu ailece bisiklete biniyor,aracın arkasına koyacaklar bisikletleri sahilde bisiklet yolunda sürecekler,tabi riskli yerlerde sürmeyecekler,genede bi hareket oluyor,okullar tatil olunca silme fenerbahçe bostancı bisiklet yolunda bisikletliler oluyor,oluyorda ne oluyor,iki kişi konuşa konuşa bisiklet yolundan geliyor,
kural tanımazlar orda ,deli gibi süren makas atanmı ararsın,velhasıl pek yazın uğramıyorum sahile,
beslenme konusuna gelirsek,valla bu millet yalnış besleniyor malesef,bir kere çalışan nüfus ayak üstü fest food yemekte,ev yemekleri yapan bir lokanta var bizim binada geçen gittim ,fena değildi yemekleri,silme dolu idi içerisi ,özellikle banka çalışanlarının uğrak yeri,adetim değildir dışarda yemek,çok nadir yerim,kendi yemeğimi evde yaparım,daha öncede yazdım ıspanak benim demirbaşımdır ıspanaklı yumurta değişmez menümdür,yalnız 2 kova su ile yıkarım sirke koyarım,sirke bütün kumu döker.

@mehmetsunu
Ben şahsen o TV ye çıkan doktor müsvettelerini şaklaban olarak görüyorum.
Nereden para alırsa o yönde konuşup oraya hizmet eden kişiler bence....
Rahmetli dedemin bir arkadaşı var 75-77 yaşlarında şu sıra haftada 2 kez uzun tura çıkar ve tempolu sürer,kendisi çakı gibi masallah. En son da Eskişehir - İnegöl turu yapmıştı eski yoldan(Ağı Dağı'ndan galibaaa)

Eski bir belgeselde kar koşusu dedikleri sırtlarında silahla kilometrelerce koşar adım kayak takımları ile yapılan zor bir sporun anladığım kadarıyla ünlü bir antrenörü şöyle diyordu:
En namuslu, en kendine güvenen, en motivasyonlu sporcunun bile dopingi sorgusuz sualsiz kabul edeceği tek nokta var. Rakibininde doping aldığına inandığı an.

Spor her ne kadar özgür bir uğraşsada profesyonel düzeyde markalar, sponsorluklar ve para işin içine girince dengeler ve amaçlar değişiyor.

@Kudret Kurtcebe Ben sizin kadar bisiklet kullanabilirsem ne mutlu bana. Tebrikler

@cazci
Değerli abicim babanız için üzüldüm Allah rahmet eylesin.
Yazdıklarınızdan hepimizin kendine pay çıkarıp ders alması gerekir.
Konunun en açıklayıcı yazısı olmuş.
Teşekkür ederim.

konu çok güzel çok da güzel bilgiler var. ben kendimden örnek vereyim. 8-10 yaşından beri hep sporun içinde oldum. 18 yaşına kadar boks basketbol ve futbol oynadım. futbolda lisanlı ve gelecek vaad eden bir oyuncuydum lakin sonrasında kısmet olmadı.

üniversiteden sonra da vucut geliştirme için spor salonlarının tozunu yuttum. 10 seneyi aşkındır spor salonlarına giderim. bana kalırsa vucut geliştirme bi spor değil. spor ise insan sağlıgı için çok yararlı bir dal değil. havasız bir ortamda onlarca kişi kendi görselini daha iyi yapmak için uğraşıyor işte. sonra bu hantal sporun yanına biraz hareket koyayım dedim. cross-fit o zamanlar daha yoktu. ben cross-fit yapmaya başladım. ip atlıyor halatla tırmanıyor çok hızlı tempoda çok iyi antremanlar çıkarıyordum. bunlarından ardından çocuklukta bıraktıgım bisikletle yeniden tanıştım. bisikletle beraber koşmaya ve yüzmeye başladım.

zaman içersinde insan vucudu hepsine adapte olabiliyor. bende kalıtsal bir hastalık var. Babam kansızlık hastalıgının taşıyıcı bende onun gibi taşıyıcıyım. bende görülen tek yan etki normal insanlara göre biraz daha kolay yorulabilmem.

koşu yarışlarına katıldım sonra 1000 kişi var ise 800-900 arasında geliyordum. h.sonları koşmaya devam ettim. ve kendimi geliştirdim. 10k koşunca nefes nefese kalan ben şimdi 42leri 82leri çıkarmaya başladım.

insan vucudu eğer alışık ise herşeye adapte olabiliyor. vucut kendini ona göre ayarlıyor. biraz altyapı gerek sadece.