Bazı arkadaşlar bişey yapmaz üstüne sür gibi komik şeyler önermiş ama herhalde açlıktan gözünün feri sönmüş, "hişt!" deyince topuklayan sokak köpekleri için geçerli bu söyledikleri. Dağ başında veya tarla kenarlarında kendi bölgesini koruma iç güdüsüyle saldırmaya hazırlanan, havlayan veya size doğru koşan bir köpeğe/köpeklere bu tarz şakalar malesef ki işlemiyor. Ben de isterdim bisikleti görünce çılgına dönmüşçesine koşan, deliren bir köpeğe su sıkınca oradan uzaklaşsın, hemen kaçsın ama bu söylenilenler mahalle aralarında falan oluyor anca.
Köpekler malum şehir içinden biraz uzaklaşmak isteyen her bisikletçinin düşmanıdır. Tek başınıza geziye çıkmanıza mani olur çoğu zaman, grup olarak hareket etmeniz gerekir ki böyle bir saldırıda gözdağı oluşturup aradan sıyrılabilesiniz. Ama günlük hayatta her zaman grupla bir tura çıkmak mümkün olmuyor ve köpek saldırıları bizlere adeta turları zehir ediyor. Bu konuda köpeklerin davranışlarıyla ilgili bir kaç tespitim olacak.. Nihai çözüm elbette şu an için mümkün görünmüyor, dazer'lar mantıklı fakat tam bir kumar. Köpeğe etki edecek mesafeye girildiğinde çoktan iş işten geçmiş olabilir.. Bir çoğunuzun belki çok defa yaşadığı benim de deneye yanıla edindiğim tecrübeleri bu konuda henüz bir deneyim yaşamamış arkadaşlara -bir nebze faydası dokunur- diye paylaşmak istiyorum:
- *Köpeklerin bisikletlerden en çok nefret etmesine neden olan şey öncelikle tekerleklerin ve hareketli aksamın dönmesi ve bunun çıkardığı ince mekanik ses. Bunun yanında ayaklarımızın da hareket etmesi, araçlara dahi saldırmaya çekinmeyen bu hayvanların, kendilerine göre daha "dişe gelir" olan bisiklete saldırmaya müsait kılıyor. (bu arada bundan bahsedilmiş şimdi farkediyorum ama temel sorun da bu malesef
)
- Çıkan ses ve dönen tekerlekler hayvanda bir refleks uyandırırken aynı zamanda bu nesnenin kendine yaklaştığını gördüklerinde/hissettiklerinde bir anda saldırı moduna giriyorlar. Yolun kenarında veya ortasındaysalar size doğru koşmaya saldırmaya başlıyorlar çoğu zaman.
Hızla giderken aniden yolun ortasında bir veya birkaç başıboş, saldıracak yer arayan hayvan gördüğünüzde elbette durmaktan başka yapacak bir şeyiniz yok. En beklemediğiniz bir anda canlı hedef olarak tura ara vermek zorunda kalmak ise moral bozan ilk şey oluyor. Böyle durumlarda yukarıda belirttiğim gibi köpeğin sinirini bozan etkenleri* devre dışı bırakarak oradan geçmeniz mümkün olabiliyor. Tabi o sırada adrenalin öyle tavan yapmış oluyor ki aynı heyecanı harika bir teknik inişte dahi yaşamanız çoğu zaman mümkün olmayabilir
Köpek, bahsettiğim durumda size havlıyor ve henüz saldırıya geçmediyse bisikleti elinize alıp tekerleklerin dönmesine engel olarak o bölgeden büyük ihtimalle sağ sağlim geçebilirsiniz
(bunu son gezilerimde denedim işe yarıyor) Köpekler havlasa dahi bölgesine girilmediği için sizi yürüyen ve oradan geçip giden zararsız biri olarak algılıyorlar. (neden yürüyen insanlara bir şey yapmıyorlar da bize saldırıyorlar sorusundan hareketle bu çözüme ulaştım, evet çok zor oldu
)
Gelelim işin en zor kısmı olan köpeği artık saldırıya geçtikten sonra farkettiğimiz durumlara. İşte en tehlikeli ihtimal de bununla başa çıkabilmek, özellikle de çıkışlarda veya düz yollarda.. "pedallara asılırım" diyen arkadaşlara rampada en fazla kaç km hıza çıkabileceklerini sormak isterim
ki bu sürü halinde saldırıya geçmiş veya geçmek üzere olan bir grupsa ve bir-iki kişiyle yakalanıldıysa yapılabilecek çok da fazla bir şey yok gibi görünüyor. Çünkü bisikleti hedef olarak kestirmiş ve size doğru koşan bir köpekten insan ister istemez kaçma refleksine girip hayvanı daha da galeyana getirebilir çoğu zaman. Böyle durumlarda inip bisikleti siper olarak kullanmayı önerenler var bu da son çare olarak düşünülebilir ama köpek artık sizi gözünüze kestirmiş ve saldırıya geçmiş, nasıl bir cesaretle bu uygulanabilir ayrı bir konu.
İnişlerde köpeklere yakalanma durumu ise; köpek bisikletin önüne atlamadıkça veya tekerleğin arasına girmedikçe en rahat geçiştirilebilir olanı gibi görünüyor. Bir kaç defa bu durum da başıma gelmesine rağmen hepsinden burun farkıyla sıyrıldığımı söyleyebilirim. Daha 100-150 metreden bisikletin sesini duyan köpekler çıldırmışcasına yola doğru hızla koşmaya başlıyorlar, böyle bir durumda köpekten sıyrılayım derken trafikte kötü bir sürprizle karşılaşmak da an meselesi tabi çok fazla dikkatli olmak gerekiyor.
Bu arada tüm bu söylediklerime rağmen hala en büyük çekincem, uzun turlara tek başıma çıkmama hala en büyük engel, köpekler. Başka somut, mantıklı çözümü olan arkadaşları bizleri bilgilendirmeye davet ediyorum. Sene olmuş 2011 artık köpeklere bi çare bulabilmeli insanoğlu
