Biraz daha fotoğraf geçti elime. Fotoğraf makinasız çıktığımız yolculuktan.
Sağolsun arkadaşlar çekmişler.
Toparlandık dönüyoruz. Bu fotoğraflar olmasa bisiklet üzerinde fotoğrafımız olmayacak. Şaibe karışacak yolculuğa.
Arkadaşlara veda edip düşüyoruz yola. Sevgili eşim rüzgar gibi gidiyor.
Klübümüzü getiren otobüslerin yanından öfke duymadan geçiyoruz. İnişte çoookkk eğlenceğiz çünkü. Km lerce ( 20 km kadar ) tek bir pedal çevirmeden gidebilirsiniz-inebilirseniz bu yolda. Ben fark yemeye başlamışım bile.
Ataruh Kardeşim..
Süper bir gezi yapmışsın eşin ve sen. Ah benimde imkanım olsa böyle yaylalara
çıkıp yatılı kalabilsem, eşim ve ben . İnşallah zaman içinde olur.
Bundan sonra daha dikkatle inceleyeceğim ,yazı ve resimlerini, senide kendimi de bir daha üzmemek üzere.
İşlerinde başarılar .Böyle güzel gezilerinin devamını dilerim. Hoşçakal. Eşinede kucak dolusu selamlar.