Merhaba arkadaşlar. Dün akşam, sonucunda çok kötü biçimde yaralanabileceğim ya da daha kötüsü olabilecek bir kaza geçirdim. Bunu sizlerle paylaşmak istiyorum.
Akşam vakti yağmur yeni dinmişti. ''Hazır yağmur dinmişken şu temiz havada bir tur yapayım.'' diye düşündüm. Aydınlatmalarımı, kaskımı, eldivenimi kısacası tüm ekipmanlarımı alıp dışarı çıktım. Lastiklerimin ıslak zeminde tutunamadığını bildiğim için en yakın petrole gidip havalarını minimum basınca düşürdüm(40 psi). Tura devam ederken tatlı tatlı yağmur bastırdı. Tur benim için daha da keyifli hale gelmişti. Halihazırda hava yağışlı olduğu için benden başka bisikletli görmek zordu. Sahil şeridi ise tamamen bana kalmıştı. Ara ara frenlerimi sıkıp performanslarını kontrol ediyordum çünkü zeminden zemine performansı çok değişiyor. Arka teker hemen kilitleniyor zaten ne varsa ön frende var(Hatta kaldırımdan inerken gidonu hafif kırıp fren yapınca ön teker de kilitlendi bir ara). Tabi tüm bunları bildiğim için ona göre hareket ediyorum. Her neyse, turumun sonlarına doğru nispete yoğun bir ara sokaktan karşı yola geçeceğim( ''+'' şeklinde dört yol). 17-20 km hızla gidiyordum hava hala yağışlı. Nedense pek yavaşlamadım yaklaşırken. Yol ayrımına yaklaşırken sola baktım, bir araç vardı ama yavaş geliyordu. ''Hızımı düşürmezsem geçerim'' diye düşündüm. Yola iyice yaklaşıp sağa doğru baktığımda ise artık çok geçti. Hemen dibimde bir araç gördüm. Ön frene abandım gidonu hafif sola kırınca tekerlek kilitlendi ve bisiklet altımdan kaydı. Fazla hızlı olmadığım için sol ayağımı yere koyup bisikleti bıraktım, ben yere düşmedim bile ama araba bisikleti altına aldı. Bunların hepsi 2 saniye bile sürmedi. Şoför henüz araçtan inmeden, gayet soğukkanlı biçimde ellerimle ''geri git'' işareti yaptım. Aklım bisikletteydi. Kafam karmakarışıktı. ''şimdi ne olacak?'', ''ön teker kesin gitti bir sürü masraf çıkacak. yeni de havalı maşa almıştım ona birşey olmasa bari'', ''adam nasıl davranış sergileyecek?'' diye bir sürü düşünce geçiyor kafamdan. Sokak da kalabalık, etrafımızda bir sürü insan belirdi. Hepsi birbirinden boş konuşuyor.
Şöfor aracı geri çekti ve ben gözlerime inanamadım. Neyse ki aracın tekeri sadece jant çemberinin üzerine çıkmış, tellere basamadan durmuş. Tekerde hiç hasar yok. Tekeri şöyle bir çevirdim herhangi bir yalpalama yok. Maşa da sağlam. Adam yanıma geldi gayet soğukkanlılıkla ''Bir şeyin var mı?'' diye sordu. ''Hayır.'' dedim. Ancak hala şoktaydım. Etraf çok kalabalıktı. Şimdi şoförün yüzünü sorsanız onu bile hatırlamıyorum. Hafızamda sadece aracın bana doğru yaklaşması, benim fren yapıp bisikleti bırakmam ve bisikletimin aracın tekerinin altında olduğu görüntüler var. Şoför de şoktaydı belli sadece sen iyi misin, bisiklette hasar var mı diye soruyordu. Neyse ki sonra oradan biri ''Bir sıkıntı yok, hadi'' dedi. Sonra ben de birşeyler dedim dağıldık. Ne dediğimi de hatırlamıyorum. Dediğim gibi şokta olduğum çok açıktı. Bu kazada benim de şoförün de ihmali vardı ama. Neden o yol ayrımına gelirken sağ tarafa erken bakmadım bilmiyorum. Halbuki hep bakardım. Hatta oradan araçla geçerken bile daha dikkatli geçerdim. Hala da düşünüyorum ve anlayamıyorum.
Eve geldim. Bisiklet ıslaktı, kurutmak için bir bez aldım ve hasar var mı yok mu diye iyice kontrol ettim. Kesinlikle hasar yok. Hiç kaza yapmamış gibi, çok şaşırdım. Bir hasar olması gerekiyor halbuki. Tekerler, frenler, zincir, ruble, attırıcılar hepsi sapasağlam fakat kadroya bakmayı unutmuşum ona da ilk fırsatta bakacam ancak bisikleti bezle silerken herhangi bir vuruk/çatlak gözüme çarpmadı. Kaza yerinden eve yaklaşık 5 km kadar da hiç sıkıntı çekmeden gittim.
Şu an ikinci hayatımı yaşıyor gibiyim. Bisiklet altımdan kaymasa soluğu ya aracın kaputunda ya da aracın altında alabilirdim. Kaskım vardı ancak belim,boynum hasar alabilirdi veya herhangi bir yerim kırılabilirdi. Fakat tabiri caizse çizik bile almadan atlattım kazayı.
Bu kazadan ne ders çıkartmalıyım onu da bilmiyorum. Hali hazırda çok dikkatli birisiyimdir, hatta bisiklette ekstra dikkat gösteririm ama herşey bir anda gelişti. O ihmali nasıl yaptım hala anlamıyorum. Sağ tarafa neden bu kadar geç baktım.
Neyse ki hala sağlıklıyım. Artık karşıya geçerken çok daha dikkatli olmam gerekiyor sanırım. Umarım bundan sonra bir daha bisiklet sürmekte sıkıntı yaşamam.
Ayrıca kaza insanı hiç beklemediği bir an yakalıyormuş onu öğrendim. Ölüm de sanırım kişiyi hiç ama hiç beklemediği bir an yakalayabiliyor. Çok acı.
İyi akşamlar.
Akşam vakti yağmur yeni dinmişti. ''Hazır yağmur dinmişken şu temiz havada bir tur yapayım.'' diye düşündüm. Aydınlatmalarımı, kaskımı, eldivenimi kısacası tüm ekipmanlarımı alıp dışarı çıktım. Lastiklerimin ıslak zeminde tutunamadığını bildiğim için en yakın petrole gidip havalarını minimum basınca düşürdüm(40 psi). Tura devam ederken tatlı tatlı yağmur bastırdı. Tur benim için daha da keyifli hale gelmişti. Halihazırda hava yağışlı olduğu için benden başka bisikletli görmek zordu. Sahil şeridi ise tamamen bana kalmıştı. Ara ara frenlerimi sıkıp performanslarını kontrol ediyordum çünkü zeminden zemine performansı çok değişiyor. Arka teker hemen kilitleniyor zaten ne varsa ön frende var(Hatta kaldırımdan inerken gidonu hafif kırıp fren yapınca ön teker de kilitlendi bir ara). Tabi tüm bunları bildiğim için ona göre hareket ediyorum. Her neyse, turumun sonlarına doğru nispete yoğun bir ara sokaktan karşı yola geçeceğim( ''+'' şeklinde dört yol). 17-20 km hızla gidiyordum hava hala yağışlı. Nedense pek yavaşlamadım yaklaşırken. Yol ayrımına yaklaşırken sola baktım, bir araç vardı ama yavaş geliyordu. ''Hızımı düşürmezsem geçerim'' diye düşündüm. Yola iyice yaklaşıp sağa doğru baktığımda ise artık çok geçti. Hemen dibimde bir araç gördüm. Ön frene abandım gidonu hafif sola kırınca tekerlek kilitlendi ve bisiklet altımdan kaydı. Fazla hızlı olmadığım için sol ayağımı yere koyup bisikleti bıraktım, ben yere düşmedim bile ama araba bisikleti altına aldı. Bunların hepsi 2 saniye bile sürmedi. Şoför henüz araçtan inmeden, gayet soğukkanlı biçimde ellerimle ''geri git'' işareti yaptım. Aklım bisikletteydi. Kafam karmakarışıktı. ''şimdi ne olacak?'', ''ön teker kesin gitti bir sürü masraf çıkacak. yeni de havalı maşa almıştım ona birşey olmasa bari'', ''adam nasıl davranış sergileyecek?'' diye bir sürü düşünce geçiyor kafamdan. Sokak da kalabalık, etrafımızda bir sürü insan belirdi. Hepsi birbirinden boş konuşuyor.
Şöfor aracı geri çekti ve ben gözlerime inanamadım. Neyse ki aracın tekeri sadece jant çemberinin üzerine çıkmış, tellere basamadan durmuş. Tekerde hiç hasar yok. Tekeri şöyle bir çevirdim herhangi bir yalpalama yok. Maşa da sağlam. Adam yanıma geldi gayet soğukkanlılıkla ''Bir şeyin var mı?'' diye sordu. ''Hayır.'' dedim. Ancak hala şoktaydım. Etraf çok kalabalıktı. Şimdi şoförün yüzünü sorsanız onu bile hatırlamıyorum. Hafızamda sadece aracın bana doğru yaklaşması, benim fren yapıp bisikleti bırakmam ve bisikletimin aracın tekerinin altında olduğu görüntüler var. Şoför de şoktaydı belli sadece sen iyi misin, bisiklette hasar var mı diye soruyordu. Neyse ki sonra oradan biri ''Bir sıkıntı yok, hadi'' dedi. Sonra ben de birşeyler dedim dağıldık. Ne dediğimi de hatırlamıyorum. Dediğim gibi şokta olduğum çok açıktı. Bu kazada benim de şoförün de ihmali vardı ama. Neden o yol ayrımına gelirken sağ tarafa erken bakmadım bilmiyorum. Halbuki hep bakardım. Hatta oradan araçla geçerken bile daha dikkatli geçerdim. Hala da düşünüyorum ve anlayamıyorum.
Eve geldim. Bisiklet ıslaktı, kurutmak için bir bez aldım ve hasar var mı yok mu diye iyice kontrol ettim. Kesinlikle hasar yok. Hiç kaza yapmamış gibi, çok şaşırdım. Bir hasar olması gerekiyor halbuki. Tekerler, frenler, zincir, ruble, attırıcılar hepsi sapasağlam fakat kadroya bakmayı unutmuşum ona da ilk fırsatta bakacam ancak bisikleti bezle silerken herhangi bir vuruk/çatlak gözüme çarpmadı. Kaza yerinden eve yaklaşık 5 km kadar da hiç sıkıntı çekmeden gittim.
Şu an ikinci hayatımı yaşıyor gibiyim. Bisiklet altımdan kaymasa soluğu ya aracın kaputunda ya da aracın altında alabilirdim. Kaskım vardı ancak belim,boynum hasar alabilirdi veya herhangi bir yerim kırılabilirdi. Fakat tabiri caizse çizik bile almadan atlattım kazayı.
Bu kazadan ne ders çıkartmalıyım onu da bilmiyorum. Hali hazırda çok dikkatli birisiyimdir, hatta bisiklette ekstra dikkat gösteririm ama herşey bir anda gelişti. O ihmali nasıl yaptım hala anlamıyorum. Sağ tarafa neden bu kadar geç baktım.
Neyse ki hala sağlıklıyım. Artık karşıya geçerken çok daha dikkatli olmam gerekiyor sanırım. Umarım bundan sonra bir daha bisiklet sürmekte sıkıntı yaşamam.
Ayrıca kaza insanı hiç beklemediği bir an yakalıyormuş onu öğrendim. Ölüm de sanırım kişiyi hiç ama hiç beklemediği bir an yakalayabiliyor. Çok acı.
İyi akşamlar.
