Merhaba Arkadaşlar..,
Benny ve Mandy 27 Ağostos tarihi itibarı ile Erzincan'da idiler.. 27 Ağustos Pazar gününe denk geldiği için şanslıydım. Çalışmıyordum ve Benny ve Mandy ile buluşmanın yollarını ararken aklıma onların geldiği yöne doğru gitmek geldi. Saat 15:00 civarı çıktım yola. Yaklaşık 25-30 km kadar gittim.
Bir dere kenarı ve çeşme başında başladım beklemeye.. Beklerken bisikletimden bi kaç fotoğraf çektim..
(link)
Bisiklet Forum stikerlerini yapıştırdım bisikletime. Yeni bisikletim içinde ayırdım tabi...
(link)
Suyu akmayan çeşmenin başında bir saate yakın bekledim..
(link)
Baktım bekle bekle zamanda geçmiyo. Sonra birden telefonum çaldı. Arayan Beny'di. Bendy telefonda Sakaltutan Geçidi diyordu.. Sakaltutanın zirvesinde olduklarını anladım ve 45 dk civarı benim yanımda olacaklarını hesapladım. Bende onlara doğru devam ettim. Biraz daha ilerledikten sonra yolu tam olarka görebileceğim bir yere mevzilendim..
10-15 dakika sonra ufukta göründüler...
(link)
Ve buluşma anı.
(link)
Daha sonra eve doğru yola koyulduk. 1 Saat sonra evdeydik. Beny ve Mandy duşlarını aldıktan sonra yemeğimizi yedik ve çay içtik. İnanın ben ve ailem çok sevdi Beny ve Mandy'i.
(link)
Pazartesi sabahı benim işe gitmem gerekiyordu. Annem ve babam fazla anlaşamıyorlar ben ise çat pat ingilizce kelimelerle anlaşabiliyorduk. Onun için uyanır uyanmaz beni aradı annem ve ben eve gittim. Onlar için bir organizasyon düzenledim hemen. Erzincan'ın meşur Çağlayan Şelalesini tarif ettim. Dönüşte gelmeleri ve kaybolmamaları için çalıştığım iş yerişnin kartını verdim.
(link)
(link)
Dönüşte ise saat 18:30 civarı iş yerime geldiler. Sağsalim geldikleri için çok sevindim. Ama bisikletin arka tekerinde bir cant teli kopmuştu. Saat 19:00'da ben işten çıktım. Hemen bir bisikletçiye gidip cantı yaptırmak gerekiyordu. Sabah yola erken çıkacaklardı. Biz bisikleti yaptırmaya giderken Mandy ise fotoğrafçıya ve Süpermarkete gidecekti.
Ben ve Beny bisikleti yaptırırken...
(link)
(link)
Ve eve dönüş. Evde yemek için bizi bekliyorlar. Evin bahçesinde açık havada yemek yiyoruz. Daha önceden Ender Abiden öğrendiğime göre et yemiyorlardı. Onun için yemeklerimiz etsizdi.
Zaten yemek hazırlanırken Mandy'in uyarısı vardı. "Biz vejeteryan"..
(link)
Mandy bize yemekten sonra tatlı yapacağını söyledi ve mutfakla Mandy'i başbaşa bıraktık. Bize Almanya'ya özgü bir tatlı yaptı. Ama gerçekten harikaydı. Benim tatlıyla fazla aram yoktu ama yinede yedim..
(link)
Sabah saat 06:00'da kalkacaktık. Onun için erken yattık. Erken dediğim yine 23:30'u buldu saat.
Sabah 06:00'da ayaktaydık. Kahvatımızı yaptık ve bisikletlerini hazırladılar.
(link)
Saat 06:55 gibi çıktık yola. Bu da bizim evde Beny ve Mandy ile son fotoğrafımız.. Benim mesaim 8'de başlıyacaktı. Ve bende bir müddet onlarla birilikte yol almak için hazırlandım..
(link)
Yola koyulduk. Bugün için Tercan'a ve yarında Erzuruma gireceklerdi. Öyle bi program hazırladık..
(link)
Mandy'nin parmaklarından fotoğrafımız.
(link)
Erzincan'ın çıkışındaki Erzurum'a 184 Km yazan tabela...
(link)
Ve ayrılış noktamız.. 7 km felan birlikte yol aldık. Benim işe gitmem gerektiği için geri dönme vakti gelmişti. Burada Beny ve Mandy'e veda ettim.
(link)
Yolunuz Açık Olsun...
TEŞEKKÜRLER....
Öncelikle Beny ve Mandy'i tanımamda aracı olan ENDER Abiye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum..
Beny ve Mandy'e ise Erzincan'da beni es geçerek yollarına devam etmedikleri için çok teşekkür ediyorum..
Bu kadar cana yakın, bu kadar sevecen ve bu kadar mütavazi insanları tanıdığım için çok mutluyum. Azıcık olsun Beny ve Mandy'e yardımcı olabildiysek ve rahat ettirebildiysek ne mutlu bize.. Taaa Almanya'dan bile misafirlerimiz geliyor arkadaşlar.
Siz Türkiye sınırları içerisinde olan bisikletçi dostlarım. Unutmayın ki Erzincan'da mutlaka bir dostunuz var...
Sevgiler...