Baki Berk Kayalar
Forum Bağımlısı
- Kayıt
- 7 Ocak 2007
- Mesaj
- 1.576
- Tepki
- 1.208
- Şehir
- TCDD 1. Bölge - İzmit
Arkadaşlar artık doktora gitmekten korkuyorum. Ameliyat olacaksın denecek diye gerçekten korkmaya başladım. Bugünde öyle oldu. Bana resmen kasık fıtığı teşhisi konuldu ve istediğim bir zamanda bıçak altına yatmam gerektiği belirtildi. Vallaha billaha bıktım.. Önceden sünnet dahil üç tane operasyonum oldu. Birinde (1996 yılında) bisiklet kazası sonucu kırılan kafamdaki kemik parçaları alındı, diğerinde 30 ocak 2005 akşamı apandistim benden ayrıldı, şimdide bir zamanlar apandistimin yer aldığı yerin altında bağırsağın bir parçası derinin altından çıkıntı yapıyor. Karın zarımın dikilmesi gerekiyormuş. Belden aşağım uyuşturularak da yapılabilirmiş ama genel olarak bayıltılmayı tercih ederim. Ameliyat hemen bitiyor gibi geliyor tam bayıltılınca. Tabi belden aşağım uyuşturulacağı zaman omuriliğime koca bir şırınga sokulacak olması ve ameliyat sırasında uyanık olup acı duymayacak olmama rağmen doktorların içimle uğraşmalarını hissetmek beni geni genel anestezi isteğine yöneltiyor.
Yaklaşık 6 ay ağır sporlar yapmamam gerekecekmiş. Tabi kimse beni 6 ay bisikletten mahrum bırakamaz. Sanırım fazla rampalı yollar ve yüklü bisiklet olmadıktan sonra 1-2 hafta sonra binmeye başlarım.
Operasyonu eylülde okullar açılmadan evvel planlıyoruz. Büyük olasılıkla bir yada iki-üç delik açılıp 1 saat içinde (bu kadar bile sürmeyecektir) karın zarı dikilecek. İlk gün haliyle biraz ağrım olacak ama ne yapalım.
Apandist ameliyatımda şen şakraktım. Hastanenin en komik hasta ödülünü alacaktım az kalsın. 2. gece elime serum şişesini alıp (annem ah vah modunda odamda uyuyordu tabi) odadan çıkıp nöbetçi hemşirelerle annemden apandistimi* kaçırma planları üzerinde gizli anlaşmalar yapıyordum. 2. gecenin sabahında çarşıda geziyordum. %99.99 ihtimalle yeni ameliyatta da hastaneyi kasvetli olmaktan çıkartacağım.
* Apandistim şu anda konserve halinde odamda çekmecede alkol dolu bir kavanozda o günlerden beri yatıyor. Çürüme oranı sıfır. Torunlarımın torunlarına bile miras bırakabilirim onu
Yaklaşık 6 ay ağır sporlar yapmamam gerekecekmiş. Tabi kimse beni 6 ay bisikletten mahrum bırakamaz. Sanırım fazla rampalı yollar ve yüklü bisiklet olmadıktan sonra 1-2 hafta sonra binmeye başlarım.
Operasyonu eylülde okullar açılmadan evvel planlıyoruz. Büyük olasılıkla bir yada iki-üç delik açılıp 1 saat içinde (bu kadar bile sürmeyecektir) karın zarı dikilecek. İlk gün haliyle biraz ağrım olacak ama ne yapalım.
Apandist ameliyatımda şen şakraktım. Hastanenin en komik hasta ödülünü alacaktım az kalsın. 2. gece elime serum şişesini alıp (annem ah vah modunda odamda uyuyordu tabi) odadan çıkıp nöbetçi hemşirelerle annemden apandistimi* kaçırma planları üzerinde gizli anlaşmalar yapıyordum. 2. gecenin sabahında çarşıda geziyordum. %99.99 ihtimalle yeni ameliyatta da hastaneyi kasvetli olmaktan çıkartacağım.
* Apandistim şu anda konserve halinde odamda çekmecede alkol dolu bir kavanozda o günlerden beri yatıyor. Çürüme oranı sıfır. Torunlarımın torunlarına bile miras bırakabilirim onu