Gün itibari ile zımpara işi bitmiştir.
Neler öğrendik;
Zımpara sabır işidir. Kimyasal malzeme kullanarak başlamak en iyisi, hatta derin yerlerde boya kalırsa üşenmeden yine kullanmak lazım. Tel fırça ve üzerine el motoru ( dramel veya proxxon vb.) ucuna takılan küçük fırçalar olmadan bu iş olmaz. En azzından bende olmuyor yapan hobi olarak yine yapsın. Derin çizikler için avuç içi zımpara makinesi bile kullandım. Dikkatlı kullanılmazsa profil formunu çok bozar aman dikkat. Yüksek değeri olan bir kadro yaparken kullanılmamalıdır bence. Çok yerde el motoru ucunda silindirik zımpara kullandım. Nazikçe kullanılmazsa final zımpara işini uzatıyor. 400 lük zımpara şerit halında çekerek kullanırken özellikle kurt ağazı geçmelerin keskin yerlerini çok yumuşatıyor. Bu kadro için iyi bir durum düzgün yapmamış italyalar... yani değerli bir kadroda kabul edilir değil. 1200lük zımpara ile çalışırken planlı gitmek gerekli... çalışacağın alan ve kullandığın zımparanın miktarı arasındaki oranı öğrenmek lazım. Sanayideki çırak gibi takılamazsın... amaç işi bitirip gitmek değil. Hassasiyet, yüksek çözünürlük önemli...
Kadro hakkında öğrendiklerimiz;
Yapılan işin hassasiyeti kadronun hassasiyetinden çok olamaz... şöyle ki chain stay profilleri üretim sırasında boğumlanmış, yani kusursuz bir konik profil değil. Muhtemelen tornada sıvamaya benzer bir metodla şekillendirilmiş ardından ekzentrik pres ile bitirmişler... her ne ise bu boğumlanmalar işin bütün tadını kaçırdı. Fotoda görünüyor zaten.
Sonuç olarak ilk iş , ilk aşama budur. Sırada boya işi var...
Yorumlar yine başım üstüne...
İyi hafta sonları ve starwars a gidin gayet iyi olmuş....
.