Asıl önemli olan düşmeyi bilmektir.Yüksek hızın ve diğer şartların önemi yok...

Edindiğim tecrübemi paylaşmak istedim sizinle,belki doğru olmasada.
Bence bir kişinin kazadan en hafif hasarla çıkması için herşeyden önce düşmeyi bilmesi gerekir.Düşmeyi bilmekten kastım ise bisiklet üzerindeki önemli tecrübeler sonucu vücudun refleks kazanması,kendini istemsiz ve çok çok hızlı bir şekilde kazadan en az yara almamızı sağlayacak konuma getirmesidir.Kişi eğer gerçekten düşmeyi biliyorsa yüksek hızlarda ve kötü pozisyonlarda bile kendini kurtarmayı başarabilir.Örnek olarak en yakın dostum dağda,tepde çok iyi bisiklet tecrübesine sahip.Tanık olduğum onca tehlikeli kazayı çok hafif sıyrıklarla atlattı.Bir değer arkadaşım ise bisiklet sürmeyi yeni öğrendi ve çok basit kazalardan bile büyük yaralarla çıktı.Ve bunun gibi benim de yaşadığım çok şey hatırlıyorum.
Sizce yanılıyor muyum?

kısmen doğru kısmen yanlış extreme sporlarda öncelikle düşmeyi öğrenmek lazım bu doğru bir yaklaşım. dağcılık, kaya tırmanışı ve kayakla aktif olarak uzun süreler uğrastım. ilk olarak bana düşmeyi öğrettiler zamanında, bunun da buyuk faydasını gördüm atlattığım olaylarda.

gelelim bisiklet konusuna, burada zemin olsun hızınız olsun geçtiğiniz parkur olsun öyle etkenler var ki sadece düşmeyi bilmek kurtarmıyor. hız zaten yaralanmalarda buyuk bir etken, çünkü esas yaralar düşmekten değil zemine sürtünerek kat edilen mesafeden kaynaklanıyor.

çözüm: uğraştığınız branşa uygun emniyet malzemeleri kullanmak. tabi düşmeyi bilmek de önemli yinede.

güzel konu umarım tecrübesi olalar geliştirir konuyu.

@Tuonela

hızın belki şu açıdan önemi yoktur:
düşmeyi bilmeyen insan düşük hızda düştüğünde kendini sabit tutmaya çalışır ve belli bir sürtünmenin etkisitle yaralanır,
ama düşmeyi bilen insan çok daha yüksek hızda düştüğünde vücudunu yuvarlar ve sadece sıyrıklarla atlatır.
tabi dediğiniz gibi sadece düşmeyi bilmek yetmiyor

Benim bisiklet sürerken veya diğer görece tehlikeli sporları yaparken ki ilk prensibimdir bu ki imzamda da benzr bir ifadeyi görebilirsiniz

Tuonela ;Sizinde dediğiniz gibi ben de ilk olarak hep düşmeyi öğrenemeye çalıştım özellikle kayakta inanılmaz önemli bir husus...

Benimde arkadaşlarım arasında güzel bir ünüm vardır kazaları ya hiç yara almadan yada çok küçük yaralarla atlatmam konusunda...
Burda Züreyinde dediği gibi refleksler ve soğuk kanlılık ilk planda bence daha sonra kesinlikle tecrübe geliyor..Bunların yanında şans ve diğer etmenlerde çok önemli...

Ben bazen gerçekten çok ciddi bazense daha hafif kazaları sürekli yaşayan biriyimdir ama çok şükür şuana kadar en büyük yaram 3-5cmi geçmedi..
Mesela bir kaç örnek vermek istiyorum...

1-2 ay önce arkadaşlarla gece Eymir'e gitmiştik bir kaç kişide ışık vardı bir kaçımızda yoktu...
Biz ışıksız iki kişi olarak grubun önünde hızla ilerliyoduk Erkut'la burda görüş nerdeyse 2-3 metre yani Erkutla aramda(tekerler arası) en fazla 1 metre vardı... bu arada hızımız 30-35 civarı karanlık olduğundan göremiyordum bir ara tek elimi(sol) gidondan çekmiştim kaskımı düzeltmek için,nasılsa düz yolda gidiyorduk bişey olmaz mantığıyla...
Tam o anda birden bir gürültü oldu ve Erkut'un durduğunu benimde ona çarptığımı anladım ama çarpana kadar Erkut'un durduğundan habersizdim. Benim gidonum Erkutun selesine çarpmıştı ve hızım yüsek olduğundan bisikletin üstünden uçtum nasıl olduğunu benimde anlamadığım şekilde (belkide alışkanlık) gidonun üstünden zıplayıp ayaklarımın üstüne indim ve hiç bir şey yokmuş gibi durdum tabi bisikletimde takla attıktan sonra yere direk arka attırıcının üstüne düşüp kadro kulağını kırdı tabi burda Spd kullanmamamın da inanılmaz büyük etkisi vardı Bu arada Erkutun birden durmasının sebebi başı boş bir köpeği son anda görüp çarpmamak için ani fren yapmasıymış...
Bu kazadan benim yerimde başka bir olsa büyük ihtimalle yere çok kötü düşüp yaralanırdı...

Buna benzer bir sürü anım var ama şimdi kalabalık yapmayayım daha fazla

@d.berkay

teşekkürler Berkay abi.güzel ve açıklayıcı bir anı
yani güzel derken, o şartlarda düşüp yara almamanız güzel

Düşerken bisikletten oldukça uzaklaşmak gerekir...ben dün 2 takla attım ayrıca 1 metrede sürüklendim..fakat sadece dizim ve sol kolum yaralandı...ama kazada olabildiğince bisikletten uzaklaşmaya çalışın çünkü düştüğünüzde bisikletin üzerine veatta bisiklet üzerinize düşerse uf olur

geçenlerde stoppie yaparken düştüm.nasıl olduysa iki ayağımı da yere bastım ve bir elim hâlâ gidondaydı nasıl atladım, nereye atladım ben de hatırlamıyorum ama oldu nasıl olduysa
şüphesiz kedilerde bu refleks fazlasıyla gelişmiş

düştüğün yetmiyomuş gibi bisiklette arkandan geliyor. düşdüğüm zamalarda çoğunlukla bisikletten yara almışımdır.

kayak yapmaya başladığımda ilk derse girdiğimde "kendinizi yere atın" dendiğini duyunca çok garipsemiştim. ancak düşme anında size denileni uyguladığınızda olası kırıkları atlatabiliyorsunuz. yere dikey olarak düşmek ile yatay olarak düşmek arasında çok büyük fark var

ancak kayak ile bisiklet arasında bariz bir farklılık var. kayak yaparken düşseniz bile kar üstüne düşüyorsunuz ki bu da yumuşak bir zemin anlamına geliyor. yani çok büyük hasarlar alma riskiniz önemli ölçüde azalıyor.
bisiklette ise direk asfalt zemin ile temas ediyorsunuz ve takdir edersiniz ki kar ile asfalt zemin arasında pek hoş olmayan farklar var.
hız unsurunu araya katmıyorum çünkü iki sporda da yüksek hızlara ulaşabilirsiniz.

başka sporlarda belki dediğiniz doğru olabilir ancak bisiklet sporu için sadece düşmeyi bilmek yeterli değil malesef.

@mcyc

tabiki sadece düşmeyi bilmek yeterli değildir.benim anlatmak istediğim, düşmeyi bilmek birinci dereceden önemlidir.diğer şartların da önemli olduğu kesin

herşeyin önünde korunma gelir güvenliğinizi tam alırsanız ve birazda düşmeyi biliyorsanız en önemli faktör şans bu da yanınızdaysa pek bişey olmaz...