Alışveriş hastalığı (Oniomani)

@mmehmedd kırkayak da olabilir

Hobi ile israf arasindaki ince çizgiyide bilmek gerekiyor.

Ben yukarida örnek verdim 1500 TL"lik ayakkabi diye, bu ayakkabiyi alan kisiye sorsaniz neden bu kadar israf yapiyorsun diye;

Sanane, benim hobim der!!!

Hobi adi altinda israf yapanlara gerçekten gicik oluyorum, afrikada çocuklar su-yiyecek bulamadiklari için ölürken batida insanlar hobi adi altinda çilginca su-yiyecek israf ediyorlar.

Ama bunu hobi altinda yapiyorlar, tabi YERSEN.

Bu benim düsüncem...

En basitinden kaç dakikada dus aliyorsunuz?

@Ahmetgitar Aslında çok sinir bozucu bir durum. @vela2016 dediği gibi internetten alışveriş kolay olması yaşadığım şehirde bir çok şeyi bulamamam bir sürü neden sıralayamam sanırım 2 3 kriterim var alışveriş için. Bence ileri derece gereksiz bir hastalık. Genelde yaptığım alışverişleri geri dönüp bakıyorum elimde herşeyin yedeği varmış gibi sanki çok garip bir durum.

Çözüm için daha fazla reel olmaya baktım . Daha çok sosyal medya bağımlılğı gibi birşey aslında. Çok fazla instagram vs diğer platformlarda vakit geçirenler gibi amazon, musicstore, bhphoto, amoeba gibi sitelerde vakit geçiriyorum yetmiyor sonrada çektiğim fotoları çaldığım şarkıları insalarla paylaşmak için instagram ve youtube canavarlığı başlıyor . Aslında bu hastalık FOMO ile eş olabilir.

Bu durum canımı çok fazla sıktığı gibi stresi de getiriyor aslında. Mutlu etmiyor sanırım bunun nasıl bir haz bıraktığını bile çözebilmiş değilim. Umarım geçer .Ayrıca Ahmet abi teşekkür ediyorum yazıyı merakla takip ediyorum .Bazen de psikolojik sorunlarım olduğunu düşünüyorum .

İyi forumlar.

@samet akkaya cevap için çok teşekkür ederim.
Bunun bir sorun olduğunu görmeniz güzel. Tüketim Karşıtları Çevreciler Platformu'nda çok tartışıyoruz bunları.

İnsanın yaptığı iş ve hobilere tüketim merkezli bakması maddi zarar ve stresten çok insanın kişisel gelişimini de engelleyen bir şey. Fotoğraf ile uğraştığınızı söylediniz oradan örnek vereyim.

Fotoğraf sanatçısı kendisini ilerletmek için kompozisyon ve öğelerine, insana, doğaya odaklanır. Bununla ilgili kitapları ve görselleri adeta yer yutar.

Tüketici bir fotoğrafçı ise eksikliğini sağlıksız yolla gidermeye çalışır. Onun çektiği portre fotoğrafları modeli ile ruhsal bir yakınlaşma olmadığı için, kompozisyon ve ışık bilgisi yetersiz olduğu için kötü değildir. Canon kullanıcısı ise L serisi lensi olmadığı için ya da softbox ışık süzmesi kötü olduğu için güzel fotoğraf çekememiştir. Hemen lensini yenilerse, iyi bir ışık sistemi kurarsa iyi fotoğraflar çekecektir. Buna inanır.
Fotoğraf izlerken fotoğrafın anlatımından ziyade onların keskin olup olmadığını düşünür. Sonuçta gerçek fotoğraf sanatından bihaber yaşar gider.

Sanatta bu iş maalesef böyle.
Forumdaki bisiklet arayışı örneklerinden de bu şekilde anlamlar çıkarılır.

İşin çevreci boyutu ise çok daha vahim. Bizim tüketim arzularımızın dünyaya, insanlara ve gelecek kuşaklara verdiği zararı bilsek hiçbir şeyin anlamı ve değeri olmadığı ortaya çıkar.

Fotoğraf sanatıyla yakından uğraşan bir forumdaşınız olarak sizin de söylediğiniz bu sıkıntılı durumdan kurtulmak için keskin ve sert adımları atma iradesini göstermenizi rica ve umut ederim.

Bunun için uzmanlara gitmeye de gerek yok.
Almayın, bu kadar basit.

Saygılarımla...

Konu fotoğraftan açılmışken, şu an elimde sadece 35mm bir lens ve nikon d5000 makina kaldı, herşeyi sattım, hatta üşenmesem onu da satacağım. Çünkü fark ettim ki ben fotoğrafa zaman ayıramıyorum ve öncelik sıralamasında sonlarda kalıyor, çantada lensler boşu boşuna bekliyorlar, ve cep telefonları da %90 zamanda iş görüyor.

Geçen aydan itibaren kredi kartı taksitlendirme işini tamamen bitirdim, tek çekim olacak ve kredi kartı sadece para gibi kullanılacak, ben zaten 6 aydır yapıyordum ama eşim taksit yapıyordu, konuştuk artık taksit yok, taksitsiz alamıyorsam almamalıyım.

Aracımı 2009 yılında sıfır almıştım, 107bin km de şu an, hurdaya çıkana kadar değişmeyecek, boyaysa boya tamirse tamir. Aynı araba aynı motor, yok makyaj yok kasa değişti, bunu satıp 2 katı paraya yeni araba alacak değilim, hem yeni araba alınca ne değişecek hayatımızda? Çizilecek diye korkacağız, fazla fazla kasko ve vergi ödeyeceğiz.

Valla etrafıma bakıyorum da ne kadar boş insanlarız, ya dedikodu yapıyoruz ya alışveriş. İnsanlar telefona bakmaktan yolda yürüyemiyorlar, birbirinin gözüne bakan kalmadı. Ev araba eşya alacağız diye çalışıp, harcamaya fırsat olmadan ölüyoruz.

Almamak için yaptıklarım:

Günlük gelirimi çıkarttım, atıyorum 100 lira. Bir şey alırken fiyatına bakıyorum mesela ürün de 100 lira olsun. Düşünüyorum ben bunun için 1 gün çalışır mıydım, o müdürlerin patronların ağız kokusunu çeker miydim? Yok vazgeçip almıyorum.

Ürünü alıyorum, kasaya giderken, bu ürüne gerçekten ihtiyacım var mı diye kendime soruyorum.

Bir ürün tamamen kullanım dışı kalmadan, yenisini almıyorum.

Tabi bu dediklerimi birkaç senedir yapıyorum. Önceden bu kadar dikkat etmiyordum. İnsan her 10 yılda bir yenilenmeli, yeni fikirlere açık olmalı.

video da çok güzel: Barbaros Şansal


Bu da başka bir video:

Konuyu görünce kendimden örnek vermek istedim. Ben de alış veriş hastalığına yakın, fakat daha farklı bir durum söz konusu. İlgimi çeken ve odaklandığım araç, gereç, artık bunun adı her ne ise, bunu sürekli yenileme hastalığı var.

Misal bir dönem her yıl cep telefonu yenileme durumum vardı, bir süre sonra bundan vazgeçtim. Cep telefonu'nun yerini bu sefer başka bir şey aldı. Mesela bisiklet, 3 yıl içerisinde 3 farklı yol bisikleti alıp sattım.

Yazacaklarım bahane veya kendimi kandırıp tatmin etme gibi görünebilir. Ancak çok uzun yıllar sadece ailem için çalışıp, kendim için bir şey yapmamış olmam, kazandığım parayı artık kendim için harcamalıyım noktasına beni sürüklemiş durumda. Kötü alışkanlıklarımda olmayınca, beni mutlu edeceğini düşündüğüm eşyayı almaktan geri durmuyorum. Kıyafet ve yeme içme konularından ziyade, hobi veya eğlence amaçlı eşyalara para harcamayı seviyorum.

İçinde bulunduğum duruma bilimsel açıdan ne denir, nasıl adlandırılır inanın hiç fikrim yok. Sadece sizlerle paylaşmak istedim.

Bazı psikolojik hastalıklarda verilen ilaçların yan etkilerinde alışveriş hastalığına yol açtığını çevremden gördüm. Bir arkadaşımın eşi manik depresif tanısıyla tedavi görüyordu. Arkadaş akşam eve geldiğinde eşi 'Ben ev aldım' diye sürprizi yapıştırmış. Arkadaşım emlakçıdan yüklü kaporayı zar zor geri alabilmişti. Beyin kimyasını değiştirirsen hırsız bile olur adam.

Bisiklet sayesinde bu sıkıntıdan kurtulabilirsiniz. Bende böyle olunca bisiklete atlayıp rastgele yerlere sürüyorum, yorulup kendimi eve atıp duş alıp bebekler gibi mışıl mışıl uyuyorum ve bu aptalca ihtiyacı bastırıyorum. Geçicide olsa güzel bir yöntem. :asik:

Bir arkadaşıma 2013'ten bu yana dördüncü bisikletimi aldığımı (satıp yenisini alma şeklinde) mtb, hibrit- şehir tur bisikletlerini deneyimlediğimi ve her değiştirmede bir tık üst seviye bisiklet aldığımı fakat aslında bir yandan da israf ettiğim için kendiimi suçlu hissettiğimi söyledim. Ondan bana şu şekilde rahatlatıcı bir cevap gelmişti Sigaran alkolün , karı-kız veya otomobilin bile yok. Sende onların yerine bisiklete harcıyorsun ve en azından bu bisikletler bir kenarda yatmıyor sürekli kullanıyorsun demişti. Misal biraz önce kendimi dağ bisikletlerine bakarken buldum ne yapıyorum ben deyip kapattım.

Bir ekleme yapayım bu konuda bir doktora gitmiştim. Bana söylediği o sitelere girme şeklinde oldu. Sanırım çok önemli görmedi.

@Ahmetgitar hayırlı bir işe öne ayak oldu. Ben mesela bu olayı biraz egzajere ediyorum. (yihhhhuuuu nihayet bu kelimeyi bir cümle içinde yerli yerinde kullandım, çok mutluyum artık entel dantel sınıfında 32. derece züppeliğe terfi edebilirim.) nasılmı egzajere ediyorum şu şekilde egzajere ediyorum. (buldummu bırakmam artık) mesela 2 yıl boyunca hiç bir bisiklet malzemesi, parçası, aksesuarı almama üzerine kendime ahtim var. Bisiklet sektörüde sonuçta bir sektör. Sana ekolojik D.S. (duygusömürüsü) yöntemlerle bir yığın çöpü pazarlıyor. İhtiyacım var, şu işte kullanırım demeden alıyorsun. Yani bisiklet diye boşa alınan, moda olduğu için alınan, hava atmak için alınan velhasılı alınmak için alınan bir sürü gereksiz harcama var. Bisikletin kutsallığı ve dokunulmazlığı olmadığına göre bunada bir dur demek gerekiyor.

Ben de internetten alışveriş yapmayı severim. Hastalık kadar olduğunu düşünmüyorum ama kargo gelmesi hele ki E BAY den geliyorsa hoşuma gider. Ama ben bütçemi aşmam, eğer bir gaflete gelip alırsam da hızlı bir muhakeme ile siparişi iptal ederim. Pahalıdan ziyade sağlam uzun ömürlü şeyler almaya dikkat ederim bir şey sırf pahalı değilde (İnsanların böyle bir hastalığı olduğunu düşünüyorum) sağlam ve kaliteli diye alırım. 5 sene önce aldığım bir kundurayı hala giyerim. Bit pazarı ve ikinci el siteler bir çok hobimi karşılayacak kadar ucuz ve kaliteli eşyalar sunar. PS oyunları çok pahaldır ve ben 2. El alırım oyun bitince aynı fiyattan geri satarım bir nevi kiralamış gibi oluyorum. Bit pazarından evimdeki atölyenin bir çok ihtiyacını karşıladım bisiklet için bazen güzel ekipmanlar bulurum. Hurda model araba alıp onları toplaması ve satması çok hoşuma gider. İtiraf itiraf

@Ahmetgitar konu gerçekten güzel hoş bir yöne dikkat çekmişsiniz. Hemen hemen günümüz insanımızın hepsinin ortak sorunu. 2 yönde bakmaya çalışıyorum. İlki devamlı güncel olma isteği ki artık 1 sene bile fazla çağımızda yenilenmek için. 2. ise bence en önemlisi İstanbul gibi plazalar da ve yoğun iş temposunda çalışan insan profilinde doğru dürüst sosyal yaşamı olmayıp üstüne tüm iletişim seçeneklerini sosyal medya üzerinden yapan bir nesil içinde depresif ruh halini bir anlamda tatmin etme yolunda elimizde kendimizce tek var olan "değer" para olduğu için devamlı birşeyler alarak tatmin oluyoruz gibi. Tüm hayatımız şu metropol yaşantısında para kariyer üstüne tehdit ve planlarla geçerken insanın mutlu olmak içn paranın doğurdu sonuç olan alışveriş e yönelmesi sanırım kimseyi şaşırtmıyor. Ayrıca bunun ekonomi yönüde var. "Paranın dönme hızı" denilen parametre ne kadar fazla olursa ekonomi o kadar iyi olur. En iyi uygulaması ABD bu konuda. İnsanlara devamlı para geleceğini garanti et yani iş piyasasını güven verici tut. Maaşları arttır ama aldığı 10 bin tl olsa bile 10 bini ni bu ay harcasın hatta borçlansın ki daha fazla çalışsın ve harcasın. İnsanoğlu kendi kendini bitirecek bence ve en sonunda metropol şehirlerden kaçacak kanımca. Sistem kendini yok edecek.

Tüketim çılgınlığının birinci derece sorumlusu, yüksek kar saplantısına tutulmuş şirketlerdir.

Bugün çokuluslu ve borsada işlem gören, sahiplerinin kim olduğu bile tam olarak bilinmeyen bu şirketler, her yıl bir önceki yıldan daha fazla kar edebilmek için sürekli olarak hemen her iletişim kanalından tüketimi pompalamakta ve ürünlerin yaşam döngüsünü kısaltmakta. Özellikle son 20 yılda viral ve gerilla reklamların hiçbir ahlaki sınır tanımadan kullanılması, sosyal medya üzerinde ve forum sitelerinde firmaların maaşlı çalışanlarının yarattığı "hype", yani bir ürünün hayatın tam merkezine konularak "onsuz yapamayacağımız" düşüncesinin bizlere empoze edilmesi, tüketim çılgınlığına neden oluyor.

İnsan, algıları yönetilebilir bir varlıktır. Doğru yöntemler kullanılarak insanların satın alma kararlarını etkileyebilir ve onları bir amaç doğrultusunda güdüleyebilirsiniz. Gelişmiş ve kuralları işleyen demokrasilerde, firmaların bu vahşi yöntemlerinden tüketicileri korumak için devlet ve sivil toplum kuruluşları etkin bir şekilde mücadele yürütüyor. Ama ne yazık ki ülkemiz gibi tüketime dayalı büyüme modelini benimsemiş ülkelerde bu mücadele devletin öncelikleri arasında değil. Bu yüzden kendi kuyruğumuzu kendimiz kesmeli, tüketim çılgınlığıyla mücadele için kendi önlemlerimizi ve yöntemlerimizi geliştirmeliyiz. Yoksa firmaların elinde oyuncak, firmaların bilançolarındaki rakamlar olmaktan kurtulamayacağız.

Son zamanlarda adeta tavan yapan hede. İlginçtir ki, bu pahalılıkta bile insanlar ısrarla alışverişle meşgul oluyorlar. Yani bir şekilde bunda ısrar ediyorlar.

Malesef son zamanlarda dizginleyebilmeye çalışıp az biraz engel olduğum bir rahatsızlığım benimde. Biraz önce 1200 liralık set aldım bisikletime mesala bu dizginlemiş halim mesala

kabul edelim biz bisikletçiler de bu konuda pek güvenilir değiliz ?

@BF Okuru
İnsanlar korkuyor daha da pahalanmasından Her ürünün fiyatı 2 katına çıkınca birden uygun gördüğünü alıyorlar hemen

İşin ilginç tarafı oldukça tutumlu biri olaraktan; konu bisiklet olunca o kadar israf davranışlar sergiliyorum ki anlatamam. İhtiyacım olandan 5 kat pahalı bir bisiklete biniyorum, kullanmayacağım maşalar - ihtiyacım olmayan jant setleri. Bu bir öz eleştiri aslında, bundan sonra bisiklet konusunda israftan kaçınacağım.

@Gökhan Akkaya
Dogru diyon Gokanim valla senin karbon kadro temali acikli hayatini buradan okudukça dedim ki kendi kendime "senin neyine karbon pisiklet "

Yerinde ve anlamlı bir konu başlığı olmuş.. Bisiklette de benzeri bir durum söz konusu.. Geçen bir bisiklet dükkanına gittim.. Görseniz 2. elde ne bisikletler var.. sordum neden satılıyor.. ben düşündüm ki, adamın borcu harcı var vs.. satıyor.. dükkan sahibi dedi ki, yok abi adam alıyor biniyor yok burasını beğenmedim yok şurasını beğenmedim deyip satıyor.. 1 ay sonra.. ve bunlar 20 bin 30 binlik bisikletler.. evet yukarıdaki hastalıkların tatmin arayışı ..