ilk başlarda babam karşı çıktı. heves sandı galiba
bigün ben gezmeye çıkıyorum dedim sabah saat 9 gibi kalkıp çıktım. akşam eve döndüğümde babam neredeydin diye sordu. bende bisiklet sürüyodum dedim nerede dedi tur yaptım dedim. ben kopacak fırtınayı tahmin ettiğimden iyice uzatıyorum ama babamda diretiyor. en son sordu kaç km yaptın diye. bende 50-60 felan dedim. önce oha der gibi bi baktı. ondan sonra bişey demedi hatta afferin lan gibisinden konuşutu. beklediğim fırtına kopmadı.
o günden beri bisikletimde özellikle güvenlik için lazım olan parçalarımı direkt babam ilgilenerek aldı. kaskım aynalarım eldivenlerim mataram felan
diğerleri içinde maddi destek istediğimde sadece sorar neresine ne alcan diye
fazla zorlamadan verir sağolsun parayı. artık bişey demiyolar alıştılar. hatta geçen gün tura çıkarken öğlen saatleriydi. annemde akşam gelirken ekmek al dedi ??????? ekmek ??? yani biliyo bayağı geç geleceğimi
tamam dedim.
eminim bazı arkadaşlarda mutlaka karşı çıkan biri vardır. aileler bunu bi heves olarak görüyor. eğer biraz diretilirse anlayışla karşılamaya başlarlar
herkese iyi forumlar