8 senedir açılamadığım kız

Evet 8 senedir , içimde öylece bekliyor.8 senedir her zamanki gibi odada tek başıma ruh hastaları gibi yazı yazıyorum.8 senedir ne zaman dışarı çıksam ve mutlu birileri görsem o geliyor aklıma.8 senedir ne zaman benim gibi salakça bir insanın hikayesini dinlesem o gene o geliyor aklıma.Son bulacağı gün ona söylediğim gün olucak yani aklıma gelmediği gün ama öyle olmuyor.Söylersem emin olmadığım bir şey için onu tamamen kaybetmek istemiyorum.Ve sahteden arkadaş kalalım ozaman demesini de istemiyorum.Arkadaş kalsakta ona karşı hissettiğim şey hala içimde saklı kalıcak.Ona karşı içimde özlem çekip , sahte gülmek veya sahte vakitlerde geçirmek istemiyorum.
Önce dışarı çıktığımız zaman bi yerde şunu söylüyorum ona ; (friedrich nietzsche ait bir söz)
Hepimiz bazen birileriyle o kadar yakınlaşırız ki
dostluğumuzu ya da kardeşliğimizi
hiçbir şey engellemiyormuş gibi görünür,
bizi ayıran küçücük bir köprü vardır, hepsi o kadar.
Ama tam sen bu köprüye adım atacakken
sana şu soruyu sorsam :
"bu köprüyü geçip bana gelir misin?"
İşte o anda artık bunu istemeyiverirsin,
sorumu tekrarlasam öylece suskun kalırsın.
O andan itibaren aramıza dağlar ve azgın nehirler girer,
bizi ayıran ve birbirimize yabancılaştıran duvarlar bitiverir önümüzde
ve bir araya gelmek istesek de artık yapamayız.
Ama o küçücük köprüyü düşündüğünde
sözcüklere sığmayacak kadar büyüyüverir gözünde;
yutkunur ve şaşar kalırsın.......... Diye bi söz okuyorum çok güzel demi diyorum utanarak anlamasın diye , Evet diyor.
Arıyorum konuyu değiştiriyor , evine gidiyorum sadece bakıyor.Birden mesaj atıyor , yarın 1'gibi buluşalım.Bizim kampüste diyor. kafa dengimizde kız arkadaşlarım var çok güzel muhabbet ederiz diyor.Ben sadece ikimiz oluruz diye düşünmüştüm diyorum.
ya evlenmiceniz ya iki muhabbet etcez işte diyor.
En sevdiği yemeği beraber yiyelim diyorum tamam diyor. sonra aç değilim diyor.
Soğukta üşüme , bırakayım ben seni , hem üşürsek beraber üşürüz ve titrerken
birbirimize bakıp güleriz ısınırız diyorum hayır diyor.
Sonra birden rahatlıyorum.Boşver be olum en azından içinde kalmadı diyorum.
O rahatlama yerini hüzüne bırakıyor.Peki diyorum , Hayır diceğini bile bile söylemek ;
Ölüceğini bilipte yaşamına devam eden insan gibi saçmamı acaba diyorum.
Hergün Hayır diceğini bile bile ona bakmak , onunla konuşmak ve hala buna devam etmek ,
Nolucak ya diyorum pencerede , 2 cümleyi yan yana getirip söylemek bu kadar mı zor ?
8 yıl ya diyorum 8 yılda insanlar evleniyor çocukları oluyor , ben ise sadece iki cümleyi yan yana getiremedim diyorum.
Sonra tekrar konu açılıyor , 3 senedir neden üniversite sınavlarına girmedin diye soruyor.
Şuan çalışmam gerek diyorum.Kardeşlerim istanbul ve ankarada okuyor , Biraz daha zaman lazım ayrıca İstediğim bölüm tutmadı diyorum , neden istemediğim bir bölüme gidip sadece gittim diye okuyayım diyorum.
Peki böyle nereye kadar diye soruyor.Düzenli bir işin yok , Saatin belli değil , Barda nereye kadar çalışacaksın diyor.
Bu yıl kazanıp üniversiteye gitsem mutsuz olurum diyorum , Şimdikinden daha mutsuz.İstemediğim bir yerde , istemediğim insanlar ile.
Saatim belli değil , güvencem yok ama mutluyum diyorum.Zamanım var , istediğim anda işi bırakıp gidiyorum , neyi istiyorsam onu yapıyorum diyorum.
Peki son senen diyorum , bitince sen ne yapıcaksın diye soruyorum ? Hayatım düzenli olucak diyor.8 saat çalışıcam diyor.
İstediğin hayat bumu diyorum , tek istediğin düzenli bir iş yani 8 saat çalışmak yani diyorum öylemi ?
İLErisini yazmıyorum arkadaşlar ilerisi tartışma dolu ve küfürlü şeyler var.Ben sadece içim den gelenleri yazdım ve 8 yılın çok ufak bir kısmını sizinle paylaştım.Aslında neden paylaştığımı ne için paylaştığımı bende bilmiyorum.Belirsizlik , beklenti ve saçma sapan düşüncelerin içinde yazdığım yazıdan biriydi bu.Ve bazende sevindiğim bir şey aslında.En azından bu heyecan 8 senedir içimde.8 senedir birisini seviyorum , zamana baktığım zaman insanlar evleniyor ve 1 yıl yada 2-3 yıl sonra boşanıyor.Belkide kendimi avutuyorum bilmiyorum.8 senedir hayaller var içimde , yarım kalan bir şey yok , sadece yaşanmamış ve yaşanmayı bekleyen şeyler var.8 senedir bekleyen duygular var içimde.....
Okumanız tabi ki beni sevindirir fakat, çok uzun oldu kusura bakmayın.İyi geceler.......

8 Senenin sonu Dün gece yaşandı;;;; Dün gece arayıp çok uzun bir şekilde içimden gelenleri söyledim.Şok olduğunu saçmaladığımı , bunları hiç konuşmadığımızı , unutabileceğimizi ve onun için çok değerli bir arkadaş olduğumu söyledi.Yukarı da yazdığım gibi ona anlattım , arkadaş kalırsak daha çok acı çekicem , daha çok hatırlıcam , içimde ki duygular hep kalıcak ve onla her konuştuğuma ona her baktığımda , sesini duyduğumda özlem çekicem.Aklımda ki planlar ve bir çok şey dağıldı.Tüm malzemelerimi satıp bisikleti ve yazın planladığım avrupa turunu yapmaktan vazgeçtiğimide sizinle paylaşmak istedim.Bayadır boşladığım üniversite sınavlarınada bir süre ara vereceğim.8 senedir deli gibi yazdığım onca anı , duyguların yazılı olduğu defterimi bir kenara kaldırıyorum.Bundan sonra yazmakta istemiyorum.İlerde farklı zamanlarda belki tekrar karşılabiliriz ve ona baktığım zaman içim koca bir ''KEŞKE'' kelimesi geçmiyecek.Her şey zamanında güzelmiş bunu anladım.Hani bir söz vardır ;
Bir daha dünyaya gelsen ne olmak istersin?" diye sormuşlar hikmet sahibine Gülmüş ; "Bir dahası yok " demiş. bundan 20 yıl sonra yaptıklarından çok yapmadığın şeylerden pişmanlık duyacaksın demiş Mark amcamız pişman olmadan ertelediğiniz şeyleri yapmaya başlayın şimdiden.Hepinizi seviyorum bisikletforum ailesi uzun bi süre olmayacağım...

Bisiklet neyine yetmedi be arkadaşım?

Sonuç olarak.

Okuyunca ben kötü oldum. Hakkınızda hayırlısı olur inşallah..

@Hasan KRN

bir anlık dalgınlığıma geldi çok sevdim.En kötüsüde uzaktan sevdim.Yakın olamadım , ona karşı gülerken içimde özlem çektim.Sabah uyandığımda onu sevdim.Yani olmadı işte , olmadan bitti.

8 sene uzun bir sene, şöyle yapsaydın böyle olsaydı vs.. demek öğüt vermek boşuna, gönül işlerinde öğüt verilmesini de sevmem.
Senin yaşadığın sana özel, seçimlerin de sana özel.

dugularını açmakla iyi etmişsin. söylemiş olduğun gibi bundan sonra keşke demeyeceksin. yaptım olmadı diyeceksin.
ben de şiir yazmayı bırakmıştım ama bak! sol tarafta üzgün surat ifadesi yok...
şimdi hikayeleri daha çok seviyorum ve uzun güzel bir romanım var
***
bu yazıları muhtemelen okuyacaksın
bence onu bir daha görmesen iyi olur
bisikletine bin ve tura çık, keyif için değil hüzün için

Üstat emin ol hakkında hayırlısı ne ise o olmuş. Sekiz sene sonunda bence asıl şimdi nefes alacaksın. Kendini kapatma bilhassa özgürlüğünün tadını çıkar. planladığın turu yap gel. bir süre sonra iyi ki eskisi olmamış dedirtecek bir yengemiz çıkacak ve sen çok mutlu olacaksın.

2

Çok özel bir durumunuzu buraya yazmışsınız. İnşallah birileri canınızı sıkacak bir lafa etmez.
En azından bundan sonra kafanızda ihtimal değil bir cevap olacak. Hakkınızda hayırlısını vermiş ve verecek olsun mevlam.

Sizin bu yazılarınıza ve ona döktüğünüz dile nazaran diyorum'ki boşver daha iyilerine layıksın yoluna bisikletine kuvvet değmezmiş.

ben sana bir teselli vermeye çalışayım o zaman; Her zaman kendinden aşağıdakilere bakıp onları görüp kendi haline şükret, ve bu sayede her zaman mutlu ol. buna milyonlarca örnek var, ama senin durumuna örnek ise; dinle ve kendi haline şükret. Sen yine en azından söylemiş kurtulmuşsun, duygularını anlatmış, her şeyi karşı tarafa bırakmışsın ve bundan elli sene sonra derlerya hani, işde bundan elli sene sonra keşke diye bir soruyu kendine sormayacaksın ve pişmanlığını hala yaşamayacaksın. ya söylemeseydin ve söylesem mi söylemesem mi derken nerden çıkdıysa biri çıkıp senin yapamadığın, sevdiğini kaybetmemek için söylemeye korktuğun, üzerine titrediğin ve onun için gece kısık sesde çalan müziğin eşliğinde samsun marka sigarını çekerken, saman yanma seslerinin eşliğinde sabahlara kadar yazdığın sevdiğine veremeyeceğin ona okuyamayacağın şiirlerin üstüne işde o nerden çıkdığı belli olmayan bir delikanlı senin yapamadığını yapıp ona aşkını ilan edip senden çok uzaklara götürseydi işde ozaman ne yapardın? bak kendi haline bakda, senden daha beter olanıda var gör ve şükret en azından pişmanlığın olmaz artık.

Son yazdığım yazıya baktım , sadece yazı olarak kalıcak ve bakıcam öylece bakıcam uyumadan önce aklıma gelmişti , söylemeden önce ki son yazdığım yazı.

Onu her uyandığımda sevdim ,
Onu mutsuz anlarımda sevdim ,
Onu bir an dalgınlığımda sevdim ,
Onu uzaktan sevebildim ,
Onu onsuz sevdim , gülüşünü bana heyecan verişini sevdim.
Onu , özgürlüğüm gibi sevdim ,
Onun bana yaşattığı acıyı sevdim ,
Onla olmayacak bir şeyi hayal etmeyi sevdim ,
En kötüsü onu sadece uzaktan sevebildim....

Diyeee yazmışımm. eski şeylere bakınca daha kötü oluyor insan.

@A.AşkarSıkma güzel canını hayat güzel emin ol güzel
git bir açıklık yere doyasıya bağır derin bir nefes al aç bir beyaz sayfa
hayat güzel gerçekten güzel buna emin ol
herşey bitti derken yeni bir kapı açılır önüne ve o kapı sana herşeyi unutturur
sıkma güzel canını
forumu da bırakma hele bisikleti asla aman ha diyeyim...

o 8 senede acaba kıza neler oldu diye merak eder insan (sevgili babında) belkide onunda senin gibi birisine birşeyler duyuyordur ..... baktın olmuyor kafaya şok verdir kim oldugunu bile unutursun

Sn Aşkar,
Emin ol ki bundan on hatta yirmi sene sonra bile bu günleri hatırlayacaksın ancak klasik bir deyiş varya ''zaman her şeyin ilacıdır'' diye, evet doğru ,hatırladığında yüzünde buruk bir gülümseme olacak,için hafifce ürperecek O KADAR .Zamanın ilaci senide iyileştirecek.Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer ve güzel.Alışacaksın,kabulleneceksin ve yeniden seveceğin kişi ile karşılaşacaksın....

Zaman... İlaç mıdır? Yoksa kalbini yavaşca yaran yoran bir bıçak mıdır?

Belki bana kızacan ama gün gelecek bunlara güleceksin, hayat bunlar yaşanınca güzel bırak herşey böyle güzel kalsın

Kaç zamandır ben de suçsuz insanlar yanı başımızda katlediliyor, ne olacak bu işin sonu diye içleniyorum.

Her akşam yazıyorum, küfrediyorum ama işin içinden çıkamıyorum. Hayır işin garibi yüzyıllardır böyle olduğunu görüp senin bu durumunu görünce bir nebze daha rahatlıyorum.

Ne diyeyim;

Sahte kabadayıların bel kemiğinden yapılmış zar ile barbut atarken
Ağır abilerin sigaralarından çıkan duman ağır ağır yükselirken hep seni düşünüyordum

Güzel bir yazı. Duygularını yazıya dökebilenleri takdir etmişimdir.

Yaşanacak daha güzel günler var. Elbette içinde bir yara olarak kalacak bu durum. Ancak her zaman ileriye bakmak lazım. Kaçırdığın zamanı bırakıp gelecekte yaşayacağın güzel günleri hayal et. Bende 28 yaşındayım bugüne kadar erteledim sürekli. Kendimi ruhen yaşlı hissediyorum kaçırdım diyorum bazı şeyleri ama hayat devam ediyor. Belki çok mutlu olabileceğin birisiyle tanışacaksın. Hem şöyle düşün. Teklifini kabul etmiş olsa ve bir süre sonra ayrılsanız bu daha kötü olurdu senin için. En azından başlamamış hiç. 8 yıl çok şey paylaşmışsınızdır. Sevgili olarak paylaşabileceğiniz çok birşey olmaz bu da bir zaman sonra sıkabilirdi. Hayırlısı olsun hakkınızda. Söylemek zor tabi ancak alışmak gerek. Yeni bir sayfa açmak gerek. Kızlar sözde duygusal olduklarını söylerler ama bu tür ayrılık durumları erkekler için çok daha acıdır. Bu duyguyu çok daha fazla yaşarlar içlerinde. Hayattan soğurlar hatta daha kötü şeylere kalkışırlar ama hiç birşey için değmez üzülmeye.